Poezi Dashurie nga Poete te Letersise Shqiptare....

Dituri Dizdari - Erdha tek ti...


Një peshë e rëndë
mban një zjarr që digjet fort
Erdha tek ti.

Mendim prarohet bukurish
lodhja e shpirtit agimit i falet
Erdha tek ti.

Asgjë s’kuptova nuk di si erdha
Mezi prisja, të të shihja tek dera
Erdha tek ti.


E gjithë e ndezur
e jashtë e mekur
Erdha tek ti.

Pse digjej brenda aq shumë zjar
ty nuk të gjeta.[i]

Pershendetje dhe urime qe te gjitheve per tere keto poezi kaq te bukura kushtuar ndjenjes me te forte ne jete, Dashurise.

Vetem vazhdoni keshtu se ia keni nisur mjaft mire.

Drita Çamo - Dashuria


Dashuria eshte ajo pisha e gjelber
qe lekundet nen qiellin me hene
Qe ngrin ne te ftohtin e janarit
Si nje deshire e pathene

Dashuria eshte bota pas xhamave
Nxitimi i lire per diku...
eshte qenia me 900 leukocite
Qe ne carcafet e bardhe mendon per ty.

Dashuria eshte telefoni i se merkures
Dhe kopsa e qepur me pe gri
Dhe kompostot e ngrena ne stol
me nje pirun te dy

Dashuria eshte apartamanti i qete
i pagrindje dhe i lumtur sic mund te jete vec ne enderr
jane fjale pa kuptim qe tingellojne aq te bukura
Dhe heshtja e thjeshte qe kurre s'eshte e rende

Dashuria ime je vetem ti
Ne kete sfond ngaterresash pa fund
Asnje arsye nuk e fshiu dot ate
Asgje s'me beka qe ta humb

Ajo eshte nje gje pafundesisht e bukur
E kthjellet dhe krejt e paster
Si lindi, si jeton, si mundet
Ne kete bote te ndyre dhe te ashper

Raimonda Moisiu - Pas një tradhëtie...

Kur në sytë e tu të ndritshëm, tundues, pikasa
atë që është e pamundur të fshihet,
ftohtësirën, kuptova se Unë,
lulëkuqja e egër,
Isha zhveshur. Rrija heshtur, sic
rri Pafajsia .

-.-
Nuk i dëgjoja më fjalët e dashurisë,
Si një kufomë që
E kanë mashtruar me një helm të ëmbël,
Para vrasjes,
e mashtruar me buzeqeshje
tunduese, të shtira e dhelparake.

-.-
Mundohem të mësohem me vetminë time,
Mundohem t’u shmangem syve të kaltër,
Që gjithmonë më joshnin për mëkat,
I lutem zotit të më lerë, që të rrëfehem
për kurthet e zemrës,
për padurimin që gjithmonë
si një ketër,
si një skllave e përjetëshme e dashurisë,
më thithte të vrapoja,
tek ti.

-.-
Me trishtimin tim, me brishtësinë time,
me vetminë time,
e ftohtë, kallkan si gurët e rrugës,
në një stinë të ftohtë, ecja përmes turmës,
për tu fshehur mes saj; T'ja falja asaj
të kaluarën.

-.-
Me sy po kërkoj një tjetër shpresë,
Të ndjej gishta të më krehin flokët e mij,
Dhe dihatje të ngrohta nëpër mërdhirjen time.

-.-
Të mund të ndizet edhe njëherë
Flaka në kandilin e dashurisë,
Të mbjell lulekuqet
në gotën e kristaltë,
Të vallëzoj përmbi re,
nën tinguj serenatash…

Pas reve të shiut – rri fshehur qielli,
Pas mizoriës së dimrit – nisin sërish sythet,
Pas një tradhëtie
Po prêt një dashuri
E re.....!

Julia Gjika - ATE KOHE...

Ne ishim shumë të varfër,
Pse u ndamë?
Asgje s’kishim për të ndarë
Aq keq, si erdhi ndarja?
Nuk e besuam.
kaloi pa u vënë re dita e parë
Pastaj një muaj,
Vite shkuan.
Ti s’dhe asnjë shënjë
të gjitha shenjat i harrova unë.
Mbetëm pa folur,
mbetëm të zënë.
Të tjerët, gumëzhinin si bletët
pas nesh
Duke na treguar me gisht
U deshën për vdekje
Atë kohë

Fatime Kulli - NATA M'U FIK NDËR DUAR

M'u lute i çmenduri im:
Rri sonte ta shqyejmë yllësin,
t'i shtrydhim hijet buzëfryra
skutave të natës me frymë!

Nata gjuhëgjatë e zemëratë
shtrat shpikur e këmbë palarë,
vjen për të ndezur e shuar etjen
afshpërzhitëse e përdalë.

Oh, nata m'u fik ndër duar
unë tretem... ti s'më ndjen,
flakëroj shpuzësës së shuar...
hëna më lan puthjen n'eter.

Raimonda Moisiu - Te dua

Te dua, o i cmendur!
E di qe te kam ne dore?
E di se mund te te mbyt duke te puthur?
T’i ve te dyja buzet e tua te bukura si dy karafile
Brenda buzeve te mia
Dhe t’i puth papushim
Derisa te te zihet fryma?

Eja kullot ne livadhin tim, o shqerrke e vogel,
Ngado ke lule, bare te njome , qumesht
E shikon qe jam shtrire
Ne mes te trendafileve , borzilokeve dhe
Cdo fije e nga floket e mi
E mbane me sqep nga nje bilbil?