Poezi nga Xhevahir Spahiu...

Përshëndetje të gjithëve.

Kjo temë i dedikohet poezive të
shkrimtarit Xhevahir Spahiu.
Pra këtu do te mund të lexoni
gjithsesi edhe të postoni edhe
të tjera poezi të këtij poeti...

Lexim të këndshëm...

Sinqerishtë për ju:
Saimiri...

FJALA...

I thane fjales: tani je e lire
Po fjala s'kish fuqi t'u thosh : nuk me duhet
E c'me duhet
kur s' u thashe atehere kur duhet?
Kam mbetur pa krahe ,
Kam mbetur pa qiell,
Jam jete pa enderr,
Jam enderr pa jete.
I thane fjales: je e lire
Veshtire, tha fjala sa veshtire
Te besosh se je e lire;
Pasi ke ngrene rrokjet e tua,
Pasi ke mbetur cung
Dhe liria behet burg .
I thane fjales: liria jeton.
Fjala ua ktheu :
S'jam si Kostandini qe pas vdekjes udheton
I thane fjales: ti je liria
Per ta kuptuar kete duhet fare pak
Ajo e besoi,
Ajo hapi gojen,
Por ne vend te tingujve
Prej saj doli gjak

VJEDHËSIT E BUKURISË...
(antibiblike)

Permbytja e perbotshme
sic mblidhet nata po mblidhej.

Drure asgjekundi,
gjekundi brigje.

N jeriu hapi dritaren e barkes
nisu, i tha pellumbit.

Asgjekundi drure
brigje gjekundi.

pellumbi u kthye
me nje bisk ulliri ne sqep.

Atje ka toke
atje ka jete.

Po njeriut ia moren pellumbin, degen.

Linden maskat,
bukurine e vodhen profetet.

PARLAMENTI...

Atje brenda,
pas mureve te trasha,
pas mureve te renda,
atje brenda,
thone naten e varrosnin,
thone diten e persosnin,
sa shpresa,
sa enderra,
atje brenda.
Atje brenda?
Nje mengjes u gdhine te tmerruar,
pane se vetveten e kishin harruar
dhe nisen vetveten
nga gjumi
ta zgjonin,
ta miklonin,
te kerkonin:
kush vila,kush plazhe, kush paga te larta,
kush blloqe te reja, avione, parajsa,
duart dhe kembet
si ne ethe i shtrinin.

DO TË VDES...

Do te vdes,
do te vdes i mbytur ne borxhe,
s'eshte asgje mbytja ne lum a ne dhomat e gazit
I kam borxhe nenes qe s'ia ngrita varrin,
i kam borxhe lisit qe s'ia hodha pjergullen,
i kam borxhe dashurise qe ia vodha te dielen,
i kam borxhe krimit qe s'i vura emer.
Do te vdes,
do te vdes i mbytur ne borxhe.
I kam borxhe fjales qe s'e pashe ne enderr
i kam borxhe korbit qe s'ia zbardha pendet,
i kam borxhe vitit '13 qe s'ia mbylla plaget
i kam borxhe ardhemrise qe ia lashe tek pragu
terin e nje kohe te larget.
Do te vdes,
do te vdes i mbytur ne borxhe.
U kam borxh te gjalleve,
u kam borxh te vdekurve;
gurin e varrit e shes
te laj borxhet.

PA TITULL...

Ktheva koken, mbajta hapat:
binin tjegullat, binin traret,
binte qielli i nje nate dashurie.

Atje mbi papafingo, prane yjeve e pata puthur,
shemben yjet tani, behen pluhur.

Dritare s'ka, ka sy te zgavert,
s'ka mure me plasaritje te etshme,
skelete fjalesh ne gjysmerresire,
skelete enderrash, premtimesh te neserme.

Ngrihet tymi si nje mjegull e bardhe,
nje grusht eshtrash te nje nate germadhe.
Ne cep te rrenimit
dy burra po pine qete-qete cigare.
Ej, ju atje! Nuk degjoni si ulerijne brenda meje xhindet,
edhe pak e llava do te dale jashte meje si tek vullkanet.

Mos u kthe ne kujtim, i thashe
mos u kthe ne harrim, me tha;
botes i falem nje nate dashurie
dhe kjo s'eshte pak.

Nje nate. Dhe cfare nate!
Dora mbi sup,
hena mbi mal,
qielli i kalter i botes mbi krye...

Mbajeni, mbajeni!
Ajo po bie...po bie....

Dhe ishte nje nate e paemer,
sic ishin te paemert yjet.

Kini meshire, mos e shembni ate nate!
Eshte renkimi im apo klithma e saj?

Kini meshire, kini meshire!
Ajo ishte nje nate dashurie
qe kurre s'duhej te kish gdhire.

Kini meshire,
ne mos po atje nen gure,
nen peshen e nates se shembur do te shembem,
i vrare jo nga urrejtja, po nga dashuria,
qe, perjetesisht quhet dhembje............

GRI...

Qielli eshte gri
Toka eshte gri
Gri dhe puthja

Buka s'ka ere
Era s'ka ere
S'ka ere lulja

Endrra eshte gri
Gjaku eshte gri
Gri dhe zjarri

Molla s'ka ere
Uji s'ka ere
S'ka ere bari

Moti eshte gri
Shpirti eshte gri
Gri dhe kenga

Era pa ere
Buka pa buke
Pa zemer zemra

VIJA TË BARDHA...

Vija te bardha para
Vija te bardha prapa
Vija te bardha majtas
Vija te bardha djathtas
Vija te bardha
Ma nxite jeten!

MIKU IM...

Kisha menduar te shkruaja
nje kenge triumfi per ty..

Po ti e paske humbur, miku im.
Si ai qe goditet papritur me grusht
dhe syte i erren,
si ai qe bie ne lume befasisht
dhe fryma i merret.
Ku shkoi veshtrimi i kthjellet,
c'korba e hane
dhe c'heshte e helmatisur t'u ngul
ne ballin e endrres pa ane?
Cila fjale,
cila kohe,
cili zot
te beri te flasesh me vete?
Humbamenoja im,
i pagoje si sendet.
T'u fashit sic fashitet nje zjarr
hakerrimi
e ti - luan i pajete ne xhungel;
era pergjon
sa te kthehesh ne fluger.

PEZULL...


Ka muaj qe duart s`me punojne
dhe koka me ben dimer tej e tej;
s`e di se nga me vijne dhe ku shkojne
ca akuj kallur tinez neper dej.

Cdo dite gishterinjte i flasin nikotines
ca fjale uloke...dhe...sot ashtu...si...dje;
aq sa je gati me grusht ti biesh pasqytes,
fytyren tende ta rrezosh perdhe.

Mungesa e vetmise me ka munduar
tani i vetem ndigem si ne morg;
ne se pershesh me kocka me kane shtruar
as korbit vete une nuk i ndolla kob.

Ngre kurthe dite-nata;dimer-vera
shtrigon,mpreh thikat;c`beselidhje e zeze!
Pas cdo rrenoje iluzionesh, era
fryn,o njeri , mbi ty si mbi varreze...

UDHETIMET E MIA...


Do ta shaloj rene
te shkoj mbi malet e mia,
po deshen shi, t'u derdh pika lotesh.

Do ta shaloj kalin
te ndiej shijen e eres
kur dashuria me pret.

Do ta shaloj lumin
te me coje ne det,
te mbaj mbi vete anijet.

Do ta shaloj pemen
mos pikellohet pa zogjte,
rrenjet t'i ngulen me thelle ne toke.

Do ta shaloj edrren
pa yzengji dhe pa fre,
te me coje tek e nesermja.

Do ta shaloj kengen,
zot i saj, rob i saj, c'ti kendoj
levizjes dhe nga pika e vdekur.

VAJZE E BUKUR...

bora e bardhe ,e bardhe pas xhamave,
ne kafe "Tirana" hyre,
ti e rralla si debora
qe ne Tirane bie.

Vajze e bukur,si vajze e dashuruar,
qofsh e dashuruar dhe prej meje,
prej syrit tend
lulezojne dhe sendet.

Ekspresi gjallerohet
e gjthcka behet sy.

Ne tavolinen e fundit
dy pleqve kafja po u ftohet.
Te shikojne ty.

REKUIEM PER OREN 6...



Ora 6
Akrepat si dy krahe te hapur qe presin
dhe ti s'po vjen
ti s'po vjen as ne 6 e nje minute
ne 6 e dy minuta vetmia ish me mua
une isha me vetmine ne 6 e tre minuta
ne 6 e kater bota ishte po ajo
6 e pesa i ngjante 6 e gjashtes si dy pika uji
6 e shtate, 6 e tete, 6 e nente, 6 e dhjete
Ti s'po vjen
S'po vjen
S'vjen
ne 6 e pesembdhjete
hodha syte si dy vetetima ne fushen e ores se qytetit
akrepat u thyen si dy krahe te nje zogu
qe s'ekziston

Une mora pikellimin per dore
dhe ika

NATA E VITIT TE RI...

O zemra ime, o vetmi,
te pime sonte, gjithsesi.

Nje mall, nje dhembje dhemb atje
ku jemi dhe nuk jemi ne.

Pas muresh koke me koke kurthojne
harrimin e harrimit tone.

Po qofte ne Dajt a Monparnas
nje shishe vere te ndjek pas.

Sa vlen nje gllenjke e saj nuk vlen
as fama, as froni qe shkelqen.

E tha s'e tha Omar Khajami,
stacioni i fundit: Varri i Bamit.

O zemra ime, o vetmi
Te pime sone, gjithesesi..

VJESHTA E TRETE...

Debora ende pa rene
ne vend te nates
ne vend te cative
eshte zemra
Zemra ime qe thinjet...

HARRIMI...

Tha fjalen e pare
prisja te dyten,
tha fjalen e dyte
kerkoja te paren...
tha fjalen e trete
i harrova te tria .

SONTE...

Jetoj brenda syve te tu,
ne syte e mi ti ke shtepine.
S'jemi vetvete,
secili eshte tjetri.
Vera ime ka dy skaje:
njeri ne pranvere, tjetri ne vjeshten tende.
Ti hyn ne te djeshmen time,
humb rrugen si ai qe ka humbur kujtesen.
Une hyj ne te ardhmen tende,
humb rrugen si ai qe ne pyll s'ka kaluar
asnjehere.
Sa do te doje te kishe ne duar te djeshmen time!
Sa do te doja te kisha ne duar te ardhmen tende!
Ke te pyes? Cilin yll? Cilen kohe?

Per te djeshmen time ti mund te pyesesh
nje lume,
do lisa, nje dem,
edhe varrin,
varrin e nenes.

Krejt e kote.
T'i leme pyetjet. Pyetjet le te marrin nje sy gjume.
Sonte jemi vetem e sotme.

DIL...

Kur s'i qesh buza buzeqeshjes
Kur dhe vetmia ze vetmohet,
ti rri ngujuar brenda heshtjes,
po tjeterkush per ty ngujohet.

Je gjeth i deges hijerende,
Je dru i pyllit qe nuk sos,.
Nga zera njerzish rrafsh iu shemben,
Te mocmit mure Jerikose.

Dikush per ty perbluan urine,
Mos ndjejne uri as zogjte as ti.
Ti-nje shushame nje suferine-
Ngujuar brenda vetes rri.

Dil, sa pa rene nata e gjate,
sa pa te marre Harrimi osh.
Ne kete bote te pamate,
Te rrosh perkthehet: Te luftosh!

KLITHMA PA BRIGJE...

Asgjekundi s'ju presin.
Vetem zogjte ju bejne shoqeri,
Dy-tri re te debuara prej eres
Nje varg lotesh pas jush lebetitet,
Lebetitja perlotet pas deres.

KU PO SHKON?...

As te gjalle
as te vdekur s'ju presin.
Endrra e juaj e pare dritheron
si nje yll i pafat neper mjegull.

Klithin brigjet,
shpirtrat tuaj si shpende te plagosur vertiten.
Nga dhembja drejt dhembjes si dhembje shtegtoni.

BUZËQESHJE MES BRIGJESH...

Gjithkundi ju presin
Jo vetem zogjte por dhe njerzit
Re me shi te ngrohte vere
Ardhur prej nje Ere
Nje varg pa fund lule shqerre
Mbi supe ju bien
Hapni syte largoni hijen

Ku po shkoni
Ndaloni
Ju presin
Vec pak buzqeshje do mbesin
Nge grindjet e kota
Te vjetra sa bota

Endrrat
Mos i Flakni
Me uj i sperkatni
E lule do celin
Femijet ti mbledhin
E ne vajzat bel holla
Ne qafa u a varin
Si turisteve ne Ishujt Havai
Kurora miqesie
Aroma dashurie


Ku shkoni
Mos fleni
Ketu do na gjeni
Si zogj krahe shkruar
Qe degve gezuar
Pranveren e sjellin

Mes Brigjesh vem zemrat
E i lidhim shpresat
E i zgjidhim Endrrat
Ti marrin ererat
E mbi Token e lagur
Te lindin kenget
E era
Ti largoj Brengat

ART...

Tek tingujt vdes
Tek ngjyrat cmendem
Tek fjala vdes cmendem permendem

KËNDONTE NJË BILBIL...

Kendonte nje bilbil orfe mbi mua
Dhe pemet nuk e di a merrnin fryme
Korijeve kulmohej kenga krua
Pastaj u pre dhe prajti porsi bryme

Kendo bilbil, ne mos nen bisqe bliresh
Une vete po nis te vershelllej tani
Ne cast kumboi nje kor qiellor bilbilesh
C'u be me kenge time?
Nuk e di

KOSOVARJA...


Ne hyrje te shekullit te njezete,
nxoren ne banke te akuzes
nje malesore te thjeshte.

Ajo pas hekurave te burgut kishte pyetur:
- Perse?
Ata i thane:
-Sepse...
Ajo ne gjyq:
-Perse?
Ata:
-Nje here ke thene se...

Sy te habitur
Ne sallen e tymte,
- Perse? Jua them une,-
tha ajo me ne fund.

Dhe zbuloi veshjen e varfer te saj,
sikur te zbulonte nje thesar:
jeleku i kuq,
xhubleta e zeze!

- Ja, per keto me denoni,
ju te nje toke tjeter!

Ne salle u shpalos
trupi i saj:
nje flamur kuq e zi.

Dhe zemra ne flamur
si shqiponje levizi.

FERRPARAJSA...

Pa pike pezmi vdes qysh neser
po fundja fatit pse t'ia prish
Pushtoma shpirtin, vere e vjeter,
me lidh me pranga perendish.

Shkelqen parajsa permatane,
s'ka ferr e terr e tmerr pa fre,
se nga te gjithe qe shkuan e vane
asnje s'u kthye prape mbi dhe

Por cfare merzie e perzishme
rrafshire e botes n'ameshim!
Pa pabesi te befasishme,
pa nje perplasje, nje tundim

M'u ndiz ne deje zjarr i pare,
me prush e afsh me perkedhel.
Nje mije demone ta heqin zvarre,
i zmbraps ky dufi yt rrebel!

Me yjet flet kur pret vetem
ne ferrparajsa gjithesish.
Plugoma shpirtin, vere e vjeter,
te thyej pranga perendish.