Portali
nga JU QE ZOTIN PO KERKONI Ju qe zotin po kerkoni ne qiellin plot kaltersi Lerini keto kerkime: AI -JU-e JU AI1 Te derguarit e zotit, ju qe sollet nje profet Jeni shpirt e shkronj e ligjit, dhe spiritualitetit madheshti Shembellime perendie qendisni kryq e terthor Po ne thelb ju nuk kuptoni se ceshte kjo perendi Si burim pavdekesie, ju shperberje sdo te keni Jeni shtroje e te madhenushmit, ne hyjnorin fron te tij Po perse valle kerkoni cka ska humbur ndonjehere Qe nga koka gjer te kembet, hidh nje sy je vete ti Doni qe ta shihni zotin drejtperdrejt e sy nder sy? Hiqni nga pasqyre e shpirtit, nam, ego, e pluhurin e zi Dhe pastaj porsi rumiu, me ndricim vertetesie Shihni veten ne pasqyre, si me e larta madheshti O JU QE BUKURIA JU VERBON O ju qe bukuria ju verbon ! prej kohesh zemra ime dashuron Ne gjume dashuror ky shpirt po lengon ! prej kohesh zemra ime dashuron Kudo perreth ishte nje tymnaje dhe bota zinte fill Qe atehere nis kjo ndjenje dhe zemra dashuron Dhe vit per vit ne mijera vjet u gdhend fytyra ime Qe se kur lindi dhe gjallon, kjo zemer dashuron Qe kur zoti pyeti njerzit :a jam une zot mbi ju? Gjeta kuptimin qe kerkon! Kjo zemer dashuron O engjej, ju qe botet mbani pezull ! Ngrijeni lart diturine ne fron ! kjo zemer dashuron I beni fjale diellit tim: rumiu erdhi ne tibriz Rumine dashuria e pervelon ! prej kohesh zemra dashuron Kush eshte ai qe e quaj diell tibrizi?? Pishtar qe te verteten na tregon! prej kohesh zemra ime dashuron KUR PARA TEJE TRUPI IM Kur para teje trupi im gatitet per ne qivur Ti mos pandehesh se ky shpirt te bote e kalbur mbetet Mos qa kur te me shohesh vdekur, dhe mos thirr sa keq Sa keq kur ne enderr te harreses, kurban i territ mbetesh Qivurin tim kur ta shikosh mos thuaj ah me iku Midis vetmise se pashoqe ky shpirti im do mbetet Kur ne varreza te me ēosh ,percillmė por jo larg Parajsa nis qe nga rrepira te fund i varrit mbetur Mbarimin pe ti, po tani ringjalljen do shikosh Dhe perendimi diell e hene si rob me turp do zihet Atje ku anija te fanitet,shih ngjitjen perpjete Ky shpirt qe iku ,rob i varrit-ne prehje do te mbetet Ne pus nje kove po ta hedhesh, a smbushet gjer ne gryke? Kur derdhi lot ne pus Jusufi, i shejteruar mbeti Ti mbylle gojen pra ketu, ta celesh atje lart Dhe klithma jote himn triumfi, e vrullshme do te mbetet BARAZ JANE Te drejten kur them, po edhe kur mashtroj baraz jane Arabi i bardhe dhe arabi i zi baraz jane Me ndodh te jem diell,i shpirtit simurg Unaze magjike e mbretit sulejmanit baraz jane Stuhi dhe hi, dhe uje edhe zjarr Fisnik jam tani,i poshter me pas-baraz jane Me turq me taxhike i dua te gjithe Largpames tani, i verber pastaj-baraz jane Jam dite edhe jave jam vit, ramazan e bajram Pishtar jam i ndezur prej atit te madh baraz jane Dhe ngjyren e nderroj, roberuar deshirash I bie ne cast nje dajre te re-baraz jane Ndrit hena ne qiell, kam prane daulle, bajrak Sarajit mbreteror i ngjan cadra ime baraz jane Perija te kembet me rri dhe njerez te fisme Ne pluhur kendojne, hedhin valle baraz jane Kerkoj perendine dhe thelbin e sendeve ndjej Dhe ditet dhe netet qe fali Ai baraz jane Keshtu po flas une ,keshtu dhe i ndrituri shams Mbuluar prej reve tani, i purpurt si flake pastaj baraz jane SI E PA KALIFI LEJLANE Kalifi tha si valle vec per ty Mexhnun i shkrete humbi mend e tij? Cna paske me te mire ,e muget nxin Sa sheh si ti,veshtrimin kur e shtrin Pergjigjet lejlaja: mexhnuni ti nuk je Kushdo ne te erret driten nuk e sheh! Se ndjen dot cdo njeri dhe kur gjallohet E nga i thelli gjume dot nuk zgjohet ! E ndjen ai qe zgjedhe gjumin ta hedh E mu ne shpirt nje te vertete mbjell Po nese frike e vdekjes te mundon Dhe etja e fitimit te pervelon Ne shpirtin tend sdo kete pasterti Shedh rrenje e perjetshmja bukuri,dashuri Prej gjumit vdekesor spermendet dot Kush do genjeshter dhe shkelqim te kote ME DUAN NJEHERE Me duan njehere, me urrejne pastaj perseri Nje zemer me falin, po timen ma vrasin ne gji Pushtet kam njehere, sundoj mbi mendimet e mi Po ndodh qe mendimi me mban nen peshen e tij Jusufit i ngjaj, leshoj sot nje drite hijeshi Po neser -Jakupit, kur therret i helmuar ne zi Ashtu porsi Zeusi, mendohem, duroj, edhe hesht Po perde e durimit me digjet nga prushi ne gji Sot-plot e perplot, po neser jam bosh si kallam Sot ndjenjat shperthejne, po neser une rresht edhe nxij Sot turrem mbi ar, i dredhur kerkoj mu ne zjarr Po neser edhe arin e flak, dhe sdua tja di I tmerrshem sot ngjaj, perzitur nga flaket e ferrit Po neser shkellqej, perballem me cdo bukuri Besimi i shejte me sjell sot dhe paqe, urtesi Po neser besimin e shkel me plot neveri Sot behem luan,dhe ujk i terbuar, asllan I embel jam neser si dita qe bie freski I lik e nopran shfaqem sot, i rende sa sbehet Po neser un zbutem dhe zemra kumbon ēiltersi Dhe ja pra fytyrat: sot ndrisin me nur, pasterti Po neser damkosen nga turpi i vesit te zi VARGJE KATERSHE DASHURIE Nje kenge asaj i ngrita, po fort mu zemerua Qe brenda vargut jeta ju shterua si te kendoj per ty? ajo mu pergjegj ta mbyllesh bukurine ne varg nuk dua ! ti mos pandeh se nuk brengosem me per ty se hidherim nuk ndjej kur nuk te shoh ne sy nga vere e dashurise sate kaq shume kam pire sa dehur jam perjete me dashuri kush ka nje zemer e vogel qofte fare larg teje nuk rri dot pa dashuri po rrathe kacurrelash kur te ēplekse ne paste mend ,humbet dhe mend e tij me e kendshme dashuria kur sjell mundim nuk dashuron ai qe vuajtje safron ti burre do te jesh po hodhe ne harrim gjithshka,dhe dashurise jeten ja kushton ajo si rubin cdo gje ne te ndricon shkelqime botesh qe si njoh sjellin gezim kureshtja tja di emrin sme mundon per bukurine e saj kam adhurim te prita shume qahere kur u ndame kujtova do pendohesh,ste mbaj meri mezi durova ditet qe su pame te vish se smundem me ,sbej dot pa ty i mencur qofsh ,harro dhe dashuro si pluhur udhe behu,ne qiell ne banofsh me pleq ,te rinj ,te liq,te mire,ti veten barazo edhe gur shahu beju,mbretereshe a mbret qofsh kur dashuria nis ,na sjell kenaqesi gezime pa kufi na shtje ne gji te mema dashuri u mbrujta une ne shekuj paste drite e miresi kjo njohja ime me nje tjeter ish nje rast jo,zemren tjeter kujt sja kam dhuruar prej qiesh dielli kur largohet ,pushon nje cast ne vend te tij perpara meje qiririn ka afruar ende sta nxorra malle ,shoqe e dashur do deshiroja prape uen embelsi edhe nje fije bar mbi varr,i rritur besnikeri do ruaj per ty Dėshira Dashnori din vetėm pėr pėrulje ngase zgjidhje tjetėr nuk ka Nė mbrėmje pėrvidhet nė oborin tėnd ngase zgjidhje tjetėr nuk ka Tretet tė puth ēdo kaēurelė tė flokut tėnd, mos u kėrcno ngase zgjidhje tjetėr nuk ka Me zjarrin e dashurisė ndaj teje ai digjet tė thej grilat e shpirtit tė vet Ngase zgjidhje tjetėr nuk ka. Dashuria pyeti tė dashurin, Mos vallė e do vetėn mė shumė ngaqė mė do mua? I dashuruari u pėrgjigj: Unė kam vdekur nė veten time tani jetoj pėr ty Jam zhdukur nga vetja dhe atributet e mia jam i pranishėm vetėm pėr ty I pata harruar dituritė e mia por duke tė njohur, u bėra dijetar E kam humbur gjithė forcėn time ndėrsa tani, jam nga fuqia yte. E dua veten, ah sa tė dua, sa tė dua, veten e dua. Jam dashuria yte, rri nė vėshtrimin tim, se do tė hap portėn e shkėlqimit Eja pusho me mua le tė bėhemi fqinj, si yjet. Ti je fshehur aq gjatė duke u endur pafundėsisht nė detin e dashurisė sime Megjithatė, ti gjithmonė ke qenė i lidhur pėr mua I fshehur, zbuluar nė tė dukshmen dhe tė padukshmen Jam jeta vet, ti ishe i epuri pas njė pellgu tė vogėl Jam Oqeani dhe shqetėsimi i trazuar i tij Eja zhytu me mua, braktise kėtė botė tė erėsirės Qėndro me mua se do tė hap portėn e dashurisė Tė dėshiron mė shumė se haja e pija Trupi im, ndjenjat e mia mendja uria ndaj shijes tėnde, Mund ta ndjej praninė tėnde nė zemrėn time ndonėse ti i takon tė gjitha botėrave Do tė pres me ėndje tė heshtur vetėm pėr njė gjest, njė shkėndijė prej teje Kenga e fyellit Degjoje ti zerin pse valle po qan e vajton Per dertet e ndarjeve tona, lendimet e kohes qe shkon Kur i hyri bariu kallamishtes dhe preu ne mes drurin tim Psheretimat dhe lotet u derdhen dhe brenda u fsheh nje deshperim Me buze te dredhur nga malli, plot zjarr do ti bie gjithmone Qe afshin pa fund dashuror ne zemra te ndez me jehone Merguar ne dheun e larget, te vater e huaj po rri Njeriu i debuar fatzi, pas nates pret diten qe po gdhin Fatzinj e te lumtur degjojne si bie me gaz e trishtim Ky fyelli im ndane vatres me tinguj plot mall e pergjerim Kushdo qe degjoi zerin tim fatkeq a i lumtur njeri Ne shpirtin e fshehte e te shejte ska hyre dot gjer me tani Si trupi me shpirtin eshte shkrire kuptimi qe mbaj une ne gji Po prape njeriu zemer ngrire, te fshehtat e shpirtit nuk i di Rendimi i fyellit eshte flake, nuk eshte ere e lehte pranverore Kush mbetet i ftohte ndaj flakes se ndjen kete kenge te bukur madheshtore E ndezur nga afshi i flakes ne shpirt dashuria kendon Si zjarri qe ngrihet prej veres se shejte kur vlon dhe lodron Skifter i shkathet Skifter i shkathet fluturova prej dores se madherishme Ne lartesi ku me dergonte nje fjale e perendishme Shtate planete i pershkova, nente sfera qiellore Arrita majen e saturnit, zbrita te tok e dhimbshme Ende adami skishte dale, kur ruaja parajsen Ne mes hyrive prehje gjeta ne boten e cuditshme Ne fronin mbreteror u ngjita, me vule dhe unaze Dhe para sulejmanit zbuta gjithe shpirtrat e perbindshme I hyra zjarrit plot me flake qe trendafile u bene Mes lulesh shkova, permes zjarresh me purpur, te magjishme Dhe kur u bera perle rashe permei lendinen toke Ne u ngritsha prape qiellit lart ,me pret kuror e hijshme Cdo kohe qe erdhi pas shamsiut vijoi kete kenge Po une i pari e kendova me zera te mahnitshme I ETUR JAM Zbuloma fytyren : per kopshte trendafilash- i etur jam Cilma gojen. Per malte prej vese te embel- i etur jam Dhe cadren e reve largoje, o diell tregoje fytyren Gezim le te sjelle kjo rreze e ndritur i etur jam Ky zeri im me grish per larg te fluturoj Nga dor e mbretit si skifter, drejt enderrimesh shkoj Me zemerim me pate thene: ik prej meje ! Per zerin tend, dhe kercenues qofte i etur jam Drejt meje qe nga kopsht i aferm, fry moj ere Arome vese mengjezore te nuhas i etur jam Nje njomesi lart qielli hedh si fryme e befte Per kaltersi, furtune deti i etur jam Si ritma qe leshon JAKUPI . oh cme gjeti kjo thirrja ime Te shoh JUSUFIN te me rritet i etur jam Pa ty dhe ky qytet plot zhurme porsi burg Kerkoj nje shkemb ne shkretetire i etur jam Me kupen mbushur sheshit shkoj ,me krelat prane Nga pjergulla nje leng shijoj dhe valle hedh Mes njerzish shpirterisht te varfer dot nuk rri ! Me prufte fati miqesi Aliu, Rustemi-etje kam Nje bukuri ne duar njerzish-pluhur i imte Per prurje te begata tokes thelle etje kam I varfer jam, po sdua gureza te ngjyrta Per gure te medhenj ,si shkemb me drite i etur jam Kur shoh perreth trishtime njerzish ,hidherohem Gezimin qe sjell lengu I rrushit deshiroj Nen egjiptiane heq ky popull zemra nxin Per nje moisi ,te birin e imramit etje kam Do thone: kerkuam e se gjetem! Kuroren e endrrave te mija kerkoj-I etur jam Plot sharje turmash te pamend ma mbyllen gojen Ne vend te kenges ,lot te hidhur po gelltis Vertitej sheiku rreth qytetit me kandil Qe shtegu i njerzve te mos mbyllet i etur jam Po shpirti im lakmi synimesh pat me kohe Perjetesia ne themel te botes qofte- i etur jam Prej botes i fshehur rri ai ,po ne cdo pamje gjendet Drejt fshehtesise qe ze fill ,shpirti shkofte i etur jam Rrefimin e besimit bej mu deh kjo zemer ! Si pije vjeshte per besim u shndrofsha i etur jam Lahute dashurie tingellofsha jehon e saj Si tingull i hazretit ne parajse,kur dergoi-i etur jam Per dashuri te flakte ja merr kenges kjo lahute Se lote dhembshurie enderroj prej zoterijsh te larte O shams ti krenari tibrizi ,na ndiz agimin e zjarrte Dhe per ballkizin sihariq dergo arome fjalesh i etur jam RANISHTE, SHKRETETIRE PA KUFI Ranishte shkretetire pa kufi Pa fund rrefimi im dhe shpirti i tij Nje bote shembellim kerkon te mare Mes saj fytyra ime valle ku rri ?? Nese te del perpara koke e prere Qe tatepjeten mer e sndalet dot Ta pyesesh per te fshehtat qe ajo di E fshehta del ne shesh me siguri Cdo ndodhte valle veshi po te kapte Si flasin zogjte me kenge e cicerime ? Cdo ndodhte kur prej tyre te kuptoje Te sulejmanit perla e gjithesi fshehtesi Si rob i gjithesise cte rrefej? Cna thote qielli valle ,ne lartesi? S rri dot i fshehur kur cdo cast me shtohet Tronditje te tille qe se ndjeu njeri! Thelleza dhe skifteri qe ngrihen lart Ne mjegull kane fole ,ne lartesi Ku ngrihet qiell i shtate ,te saturni Ky yll i botes ndrit me farfuri Tej shtate qiejsh a nuk ka mbi kupe Te tjera vende tej ne largesi ? Po kupat qiellore ne c i duam ? Kur token kemi cak e dashuri Qe shkumberon dhe e vetmuar rri Se perralla jone pa shpirt po hesht ne zi Salah-ed dini kendoi bukurine Kjo ngrihet mbi cdo mbret e mbreteri CNA SHOHIN SYTE :SHEMBELLIM .. Cna shohin syte shembellim, brendia thelle mbetet Ajo nuk vdes, po vetem vdes cfare syrit tone i shfaqet Mos u anko per driten qe iku, mos qa per tingellimin Se syri yt nuk shihte tjeter, pervecse pasqyrimin Po cjemi ne, cberthame kemi, kur vijme ne kete jete? Metaformoza behet shkalle i ngjitemi perpjete Dhe lart ne efir u bere gur, pastaj nje bar mbi dhe Ne kafshe u ktheve, te ky shnderrim nje e fshehte qe se njeh Po ja tani je njeri, me mend dhe dituri Fytyre balta sec na mori, po balte gjithsesi Do behesh engjell pasi kreve nje udhe fort te gjate Edhe si cak sdo kesh me token por majen me te larte O shams ti zhytu ne humneren dhe zbrit nga lartesite Ne nje pike uji pasqyro te deteve kufijte |
Disa poezi nga Xhelaludin Rumi
behar kaceli- Gurabardhs
- Gjinia :
Shenja e Horoskopit :
Numri i Postimeve : 31
Mosha : 42
Vendndodhja : tirane
Profesioni : teolog
Pikėt : 280
Vlersuar : 0
Data e Regjistrimit : 14/02/2008
Humor : po
|
|
|