Vargje qe rrjedhin nga zemra - Poezi te miat personale...

Urime, urime per poezite Saimir.

Me te vertete vargje dhimbjesh paske shkruar, ndaj me kot nuk e ke titulluar edhe teme me te njejtin emer.

Nuk di c'te te them me teper, pervecse suksese te metejshme.

Odeta shkruajti:Urime, urime per poezite Saimir.

Me te vertete vargje dhimbjesh paske shkruar, ndaj me kot nuk e ke titulluar edhe teme me te njejtin emer.

Nuk di c'te te them me teper, pervecse suksese te metejshme.

Urime dhe suksese Saimiri...

Pershendetje Denisa, Odeta dhe AlbGirl per komplimentet dhe flajet tuaja te embla ne lidhje me poezite e mia dhe ju uroj c'do te mire ne jete.

Sinqerishte:
Saimiri...

Saimiri shkruajti:SHOQËRISË...



Kur e lashë vendlidjen time,
larg, shumë larg saj emigrova!
Por zemra ruante plot kujtime,
që kurrë nuk i harrova.

Rrugët e bukura me kalldrëm,
e ambienti plot hijeshi.
Shokët e shoqet që atje kam lënë,
ç'do ditë në mendje më rrinë.

Tani jam në tokë të huaj,
e pa ju o shokë mërzitem shumë!
E ndjej mungesën tuaj,
edhe natën kur jam në gjumë!

Ju o shokë e shoqe që unë u njoha,
që kur ishim ende fëmijë.
Me ju që unë krijova,
më të mirën shoqëri.

Më kujtohen ditët,
kur sëbashku qëndronim.
Po ashtu edhe netët,
që pa gjumë i kalonim.

Sa e sa vende të bukura,
me ju i vizitova?
Sa festa e ditëlindje,
me ju unë i festova?...

Të gjitha këto kujtime,
i ruaj me shumë mall.
Ndaj kurrë s'do i harroj,
për sa kohë që të jem gjallë.

Me besoni o shokë e shoqe,
se një ditë do të kthehem.
Dhe në krahët e shoqërisë tuaj,
me shumë dëshirë do të prehem.

Kur mendoj ditën e kthimit,
zamra gati sa nuk më pëlcet!
Ndaj pa pushim i lutem Zotit,
që kjo ditë të vijë sa më shpejtë.

Edhe në qoftë se unë nuk kthehem,
ju lutem që të mos më fajesoni!
Se përgjegjës për gjithçka është fati,
i cili pa mëshirë larg jush më hodhi!!!...

Londër 2003

Urime per kete poezi Saimir.
qenka nje poezi shume domethenese dhe shume prekese, (kuptohet per ata qe e kane provuar kurbetin dhe largimin nga shoqeria).
me mallengjeve me keto vargje te bukura i nderuar, ndaj te uroj gjithe te mirat dhe suksese te metejshme ne poezi.

Me respekt.

Faleminderit Desperado per fjalet e bukura kundrejt vargjeve te mia.

Vajtimi i kohës !!!...

Mes kujtimesh të vrara nga koha e pamëshirshme
e viteve që shkuan dhe mbetën në harrim!
Dergjem në vaje pa shpresa të mëtejshme,
dhe humbas mes ëndrrash që nuk kanë mbarim!

Nëpër dej të trupit gërshetohet dhimbja,
që gjakun në shpirt m'a helmon si gjarpër!
Dhe udha e jetës që më shpien drejt vdekjes,
bëhet më e shkurtër por gjithnjë më e ashpër!
　
Londer, Mars - 2009

Urime per poezite.

Shume tingelluese dhe domethenese keto vargjet e fundit.

suksese ne vazhdim.

Faleminderit Marsela dhe gjithe te mirat ne jete.

Ndonjë ditë...

Ndonjë ditë,
ç'do gjë do të ndryshoj për më mirë.
Kështu që tani qeshu në pështjellim,
buzëqeshu përmes lotëve që ke në sy,
duke i kujtuar vetes gjithnjë në vazhdimësi,
se gjithshka që ndodh e ka edhe një arsye...

Londër- 2009

NDOSHTA...


Ndoshta nje dite, ne te ardhmen
Ti perseri, do te kthehesh
Por gjalle, mua te mjerin
S'besoj se do te me gjesh.

Mbi varrin, ku une prehem
Me keqardhje, do te lotosh
Dhe ikjen tende, prej meje
Perjete, do ta mallkosh.

Ndoshta, shume e permalluar
Portretin tim, do ta kujtosh
Kur mbi pllake, te gdhendur
Emrin tim, do te lexosh.

Si kurre, ndonjehere
Do te ndjehesh, fajtore
Per zemren time, te mjere
Qe ti vete e copetove.

Ndoshta, per te paren here
Mua falje, do te me kerkosh
Por pergjigjen time, nen dhe
S'do mundesh, ta degjosh.

Do te te fal, apo jo
As vete, nuk e di mire
Pasi atehere, shpirti im
Do te jete, plotesishte i shkrire.

Ndoshta, do te mbjellesh lule
Mbi dheun e varrit tim
Me qellim qe ato te celin
Si kujtim, per dashurine.

Por lulet, do te vyshken
Dhe pa gjethe, do te ngelin
Edhe me gjak, po ti ujitesh
Ato kurre, nuk do te celin.

Ndoshta naten, do te me presesh
Ne enderren tende, te trokas
Por edhe ne qofte se vij
Asnje fjale, nuk do te flas.

Me hijen e vdekjes, do te vij
Dhe syte mbi ty, do ti zgurdulloj
Frike ne zemer, do te te shtij
Derisa ty, te te tmerroj.

Ndaj, po deshe te jetosh
Ne heshtje e pa shqetesime
Ben mire qe te harrosh
Mua dhe dashurine time.

Ndoshta, vetem atehere
E qete, do te jetosh
Dhe shpirtin tim, nen dhe
Ndoshta, nuk do ta trazosh!!!...

Saimir, me te vertete qe paskeni vargje shume te bukura dhe shume te ndjeshme.
Nuk dua te zgjatem me shume me, pasi nuk di se si ta shpjegoj ate ndjenje qe kisha kur lexoja poezite tuaja, ndaj duke te uruar gjithe te mirat ne jete, njekoheishte te uroj edhe suksese te metejshme ne poezi.

Mbetsh me shendet.

Keni shume poezi te bukura i nderuuar. Magjithese nuk munda t'i lexoja te tera njeheresh, nga ato te cilat lexova, pashe qe keni nje prirje shume te arrire ne kete drejtim, ndaj edhe ju uroj me gjithe zemer, suskese ne vazhdim.

Saimiri shkruajti:FATI...


Fati;
Si një plaçkë pa vlerë më hodhi,
rrugëve të mundimshme të mërgimit!
Ku gjithmonë nga pas më ndoqën,
çastet e mallkuara të dëshpërimit!

Fati;
Padrejtësishtë më detyroi,
të jetoja i vetëm në kurbet!
Të gjitha ëndërrat m'i shkatërroi,
jetën m'a bëri të shkretë!

Fati;
Më la të endesha i pashpresë,
në labirintet e jetës sime!
Shpesh herë u rrezikova të vdes,
por mbijetova me shumë mundime!


Londër, Korrik.2004

Ah Fati, fat i shkret.
Si paska qene keshtu valle, qe asgje nuk e ndryshoka dot kete fatin e marre.

Nejse se keshtu e ka jeta, gjithsesi poezi jote Saimir, ishte mjaft e bukur, bazuzr mbi kete ceshtje te jetes, qe shume here na mundon gjate.

klm.

Te lumte i nderuar, per tere keto poezi te bukura qe keni thurur dhe sjelle ne forum duke i ndare me ne, dhe mbi te gjitha uroj qe te kesh suksese ne vijim, pse jo te presim edhe mendonje liber, me permbledhje poezish.

Me respekt.

Tigri shkruajti:Saimir, me te vertete qe paskeni vargje shume te bukura dhe shume te ndjeshme.
Nuk dua te zgjatem me shume me, pasi nuk di se si ta shpjegoj ate ndjenje qe kisha kur lexoja poezite tuaja, ndaj duke te uruar gjithe te mirat ne jete, njekoheishte te uroj edhe suksese te metejshme ne poezi.

Mbetsh me shendet.

Faleminderit shume Tiger, per fjalet tua dhe komplimetet.

Sinqrisht:
Saimiri...

Lavdia shkruajti:Keni shume poezi te bukura i nderuuar. Magjithese nuk munda t'i lexoja te tera njeheresh, nga ato te cilat lexova, pashe qe keni nje prirje shume te arrire ne kete drejtim, ndaj edhe ju uroj me gjithe zemer, suskese ne vazhdim.

Faleminderit Lavdie, dhe te jam shume mirenjohes per fjalet e tua te embla.

Sinqerisht:
Saimiri...

Paula shkruajti:

Saimiri shkruajti:FATI...


Fati;
Si një plaçkë pa vlerë më hodhi,
rrugëve të mundimshme të mërgimit!
Ku gjithmonë nga pas më ndoqën,
çastet e mallkuara të dëshpërimit!

Fati;
Padrejtësishtë më detyroi,
të jetoja i vetëm në kurbet!
Të gjitha ëndërrat m'i shkatërroi,
jetën m'a bëri të shkretë!

Fati;
Më la të endesha i pashpresë,
në labirintet e jetës sime!
Shpesh herë u rrezikova të vdes,
por mbijetova me shumë mundime!


Londër, Korrik.2004

Ah Fati, fat i shkret.
Si paska qene keshtu valle, qe asgje nuk e ndryshoka dot kete fatin e marre.

Nejse se keshtu e ka jeta, gjithsesi poezi jote Saimir, ishte mjaft e bukur, bazuzr mbi kete ceshtje te jetes, qe shume here na mundon gjate.

klm.

Faleminderit Paula per fjalet e tua ngushuluese dhe te shoqerore.

Sinqrisht:
Saimiri...

Genta shkruajti:Te lumte i nderuar, per tere keto poezi te bukura qe keni thurur dhe sjelle ne forum duke i ndare me ne, dhe mbi te gjitha uroj qe te kesh suksese ne vijim, pse jo te presim edhe mendonje liber, me permbledhje poezish.

Me respekt.

Te faleminderit Genta, per kohen e harxhuar duke lexuar vargjet e mia dhe gjithashtu edhe per komplimentin tend.

Sinqerisht:
Saimiri...

Shume te bukura poezite.
urime dhe suksese ne vazhdim.

Edhe une jam tip, qe shpeshhere, kerkoj neper internet qe te lexoj poezi te bukura te thurura nga njerez te thjeshte, dhe rastesishte teksa rastisa ne te tuat poezi, lexova disa prej tyre dhe me pelqyen shume.

Ju uroj pere kete dhundi kaq te bukur qe ju ka falur zoti, dhe ju deshiroj suksese te metejshme ne vazhdim.

dANJELA shkruajti:Shume te bukura poezite.
urime dhe suksese ne vazhdim.

Faleminderit dANJELA, per fjalet e embla.

Sinqerisht:
Saimiri...

D€NADA shkruajti:Edhe une jam tip, qe shpeshhere, kerkoj neper internet qe te lexoj poezi te bukura te thurura nga njerez te thjeshte, dhe rastesishte teksa rastisa ne te tuat poezi, lexova disa prej tyre dhe me pelqyen shume.

Ju uroj pere kete dhundi kaq te bukur qe ju ka falur zoti, dhe ju deshiroj suksese te metejshme ne vazhdim.

Faleminderit shume DENADA, per cdo fjale te embel dhe te sinqert.

Sinqerisht:
Saimiri...

MË FAL NËNA IME ?!...

Nëna ime nënë e dashur,
pa ty zemra më është plasur!
Para kohe unë u plaka,
këtij kurbeti i rëntë flaka!

Nga ti ika u largova,
dhe e di që të lëndova!
Por ja që Zoti më dënoi,
pa ty nënë unë të jetoj!

Në ëndërr jam me ty ç'do natë,
edhe përse ti ndodhesh larg.
Të gjitha dhimbjet m'i shëron,
kur dora jote më ledhaton.

Më duket vetja si jetim,
këtu larg teje në mërgim!
Ndjenjat m’i ndryshku vetmia,
e shpirtin m'a braktisi lumturia!

Pa ty o nënë e shrenjtë,
e rëndë qenka kjo jetë!
Mallkuar qoftë ky fat i zi,
që padrejtësishtë me ndau nga ti!

Prej ditës kur dola në kurbet,
një faj i rëndë në zemër më vret!
Pesha e tij po më hap plagë,
që përjetë do të rrjedhin gjak!

Të lutem më fal nëna ime,
që të lashë në hidhërime?!
Më fal që po derdh lot për mua,
dhe mos harro se unë shumë të dua.

Te dua me shumë se jetën time,
dhe për këtë nuk kam dyshime!
Pritëm nënë edhe për pak kohë,
se do te kthehem njëherë e përgjithmonë.

Besomë nënë se së shpejti do të vij,
e lotët në sy do të t'i fshij.
Do të të marr në përqafim,
gjersa t'a shuaj këtë mallin tim...

© Saimir Murati...

Londër, Shkurt - 2005

Saimiri shkruajti:MË FAL NËNA IME ?!...

Nëna ime nënë e dashur,
pa ty zemra më është plasur!
Para kohe unë u plaka,
këtij kurbeti i rëntë flaka!

Nga ti ika u largova,
dhe e di që të lëndova!
Por ja që Zoti më dënoi,
pa ty nënë unë të jetoj!

Në ëndërr jam me ty ç'do natë,
edhe përse ti ndodhesh larg.
Të gjitha dhimbjet m'i shëron,
kur dora jote më ledhaton.

Më duket vetja si jetim,
këtu larg teje në mërgim!
Ndjenjat m’i ndryshku vetmia,
e shpirtin m'a braktisi lumturia!

Pa ty o nënë e shrenjtë,
e rëndë qenka kjo jetë!
Mallkuar qoftë ky fat i zi,
që padrejtësishtë me ndau nga ti!

Prej ditës kur dola në kurbet,
një faj i rëndë në zemër më vret!
Pesha e tij po më hap plagë,
që përjetë do të rrjedhin gjak!

Të lutem më fal nëna ime,
që të lashë në hidhërime?!
Më fal që po derdh lot për mua,
dhe mos harro se unë shumë të dua.

Te dua me shumë se jetën time,
dhe për këtë nuk kam dyshime!
Pritëm nënë edhe për pak kohë,
se do te kthehem njëherë e përgjithmonë.

Besomë nënë se së shpejti do të vij,
e lotët në sy do të t'i fshij.
Do të të marr në përqafim,
gjersa t'a shuaj këtë mallin tim...

© Saimir Murati...

Londër, Shkurt - 2005

Pershendetje Saimir, dhe kam nderin qe te te them, qe kjo eshte nje nder poezite me te bukura dhe me rreqethese qe kam lexuar ndonjehere per Nenen.
Te uroj suksese te metejshme ne krijimtarine tende, te poezive qe i ke teper te ndjeshme dhe te prekshme ne shpirt.

Respekte nga ana ime.