Vargje dhe Poezi te thurura per ''Mergimin'', plagen qe ende rrjedh gjak...

Alfred Perona – Nena…

E pashe nenen
Mbas shume e kaluar vitesh.

Guxim s’kisha ta shihja
Ne sy.

Asaj, syte i plasnin
Nga dhimbjet

Sikur ishte ne enderr
E qanim te dy.

Bajame Hoxha (Celiku) - BIJÊ E KETIJ DHEU

Nga avioni po sodisja ,
çizmen pas kur unë e lashë,
oh,sa ëmbël që nga larg,
pash Atdheun tim të lashtë.

Një ngashërim fort më mbërtheu,
teksa pashë bregdetin shtrirë,
mall, o mall, bijë e këtij dheu,
malli shpirtit tim të dlirë.

Dy fëmijë që qenë pranë meje,
më pyetën, thanë:"Moj teta çke?"
Hop i ngrita sytë mes lotit,
shihni Shqipërinë, atje...

Çerkin Bytyçi – Qiri i patretur...

jam ndezur i tëri
ëndrrave të venitura

me shpresën në pafundësi
për të qenë
dritë
e kësaj hapësire

të jetuarit shqip
vazhdon
kjo s`është tokë
e përbuzur

edhe pse
shkëlqimin ma vodhën
errësirat e botës.

Gëzim Ajgeraj - IKJE DREJT HARRIMIT

Në përditshmërinë e udhëve tona
motet e mashtrimit

Zbardhen vitet me bardhësinë e alpeve
na i thirr harrimit

Ç'na dogjën ikjet
ç'zjarrmi

As atje as këtu
plot mall
etje bëhet kthimi
e hartat rendojnë si një thes mbi shpinë

Është e tmerrshme koha ikje
brishtësi e ëndrrave të mashtruara

E unë, kronikoj moteve të mashtrimit
me mallin që djeg në gji
për atdheun tim larg.

Dritan Zajmi - Larg atdheut

Na u tret shikimi udhëve të botës,
Me kembët gjithmonë në krahë,
Rrugës për diku.
Ikim, vijme, ikim prap
Dhe nuk e gjejmë.
Kur jemi këtu jeta na therrët larg
Kur jemi larg zemra na sjell këtu.

Llamadeo Dukagjini - Te fala atdheut

Mike e dashur, të fala mu bëj miqëve,
mikeve që aq u deshëm...
të fala mu bëj të gjithëve,
dhe pleqëve të vjetër...!

Atyre mu bëj të fala shumë,
mu thuaj se shpesh i kujtoj,
dhe fjalët e juaja të urta,
mu thuaj se nuk i harroj!

Të fala mu bëj dasmorve,
mu thuaj se svij dot në gosti,
nuk pi dot më me ju atje,
as verë e as raki!

Të fala mu bëj borxhlive!
Thuaju se borxhet ua kam falur,
blini ca tokë e brigjë,
dhe bëhuni zot të mallit!

Të fala mu bej gjaksorve,
mu thuaj se ua kam falur gjaqet!
Besë me mua gjithmonë do keni,
skanë pse të u skuqen faqet!

Ish kohë e çmëndurisë,
E vitit nëntëdhjetë e shtatë,
Ku u vratë deri dhe me Fis,
Por dhe vehtën e vratë…!

Të fala mu bëj spiunve,
mu thuaj se nuk i kam marrë mëri,
ska gjë pse mu shpifët aq shpesh,
tek "Kazani" i juaj parti...!

Të fala mu bëj thashethemexhinjëve…!
Mu thuaj se ju nuk ju fal kurrë !
Se ju jeni si gjarprinjë...
Që helmoni e fshiheni nën gurë...!

Mu thuaj se kudo që të fshiheni
Zoti me rrufe do të ju gjuaj!
Nëse ju udhë sdo të ndrroni
Qielli ska për të ju pranuar!

Të fala mu bëj maleve,
udhëve mu bëj të fala shumë,
lumenjëve, detit, dallgeve,
mu thuaj se nuk ju harroj kurrë!

Të fala mu bëj gjamëve...
ah` njerzeve që shkojnë në zi,
mua thuaj se me ju unë qajë
Edhe në këto largësi!

Të fala mike e dashur, të fala,
çdo pllëmbë toke të atij dheut,
ku ëndrrat i shoh çdo natë...
Të fala mi bëj Atdheut!

Kujtim Mateli – Kthim në vendlindje...



Ecja dhe rruges,
Vec per ty mendoja,
Fshati im i bukur,
Ku me je;
Si xham i blerte,
Shkelqen nder ara gruri,
Vrapin une e ndala,
Vec atje.

Sa fort,
Sa fort me paska marre,
Me zhurit malli,
Thelle ne gji;
Te perkedhele,
Grurin neper duar,
Ne dore te mbaj,
Nje tufez me kallinj.

Ju takoj me rradhe,
Fshatare te dashur,
Per cdonjerin ruaj,
Nje kujtim;
Si me rrinit prane,
Kur mire s`e hidhja shaten,
Naten bashke e trembnim,
Me derprinj.

Ju takoj me rradhe,
Dhe i pacmallur mbeta,
Si femija,
Kur mbrapa ndjek nje flutur;
Po c`kam?
Pse s`ndihem mire?
Pse s`bie,
Ne krahet e nje mendimi te bukur?

Ku jane disa nga njerezit,
Qe aq fort i desha,
Njerezit,
Qe me deshen shume;
Dikush shume u lodh,
Detit te kalter,
E ra, perjetesisht,
Ne gjume.

Dikush ka shkuar,
S` dihet se ku valle,
Vec dine te thone,
Eshte ne emigrim;
Nje tufe zogjsh,
Klidhen lart ne qiell,
Dhe rrezuan mbi mua,
Pak trishtim.

Muzike e embel,
Derdhet qe nga brigjet,
Zile kembre,
Simfoni magjepse;
Trishtimi tkurret,
Si leter e zhubrosur,
Dhe digjet me ne fund,
Ne zjarrin e nje shprese.

Se ashtu, sic iken bijte,
Nje nga nje,
Ashtu do te kthehen,
E do te gezojne nje dite;
Se hapesira zogjte,
Nuk i mban pergjithnje,
Se i pret foleja ta mbushin,
Me kenge e me drite.