Mendoni se e keni gjetur Dashurine e vertete qe kerkoni ne jete apo ende jo?!

Cdo kush ne jete, kerkon te gjeje dashurine e vertete te zemres se tij apo te saj. Por fati ne qofte se mundem te them, nuk tregohet i njejte me te gjithe. Dikujt i buzeqesh me shume, dikujt me pak, apo dikujt tjeter nuk i buzeqesh fare, pra dikush e gjen lehte dashurine e vertete, dikush tjeter me pak mundime dhe sakrifica ndersa ka persona te tille qe e kalojne tere jeten e tyre duke kerkuar per ta gjetur dashurine e vertete por, si perfundim nuk arrijne ta gjejne!

Pra edhe une, duke u bazuar ne keto etika te jetes se njeriut, do te shtroja nje pyetje fare te tjeshte per juve?

-Ju personalishte; Mendoni se e keni gjetur Dashurine e vertete apo ende jo?!

Te them te drejten nuk jam e sigurte 100%, por me duket se PO.

asnjëherë nuk e gjen sepse askuhs nuk e ka humbur për ta lënë ty. gjtihmonë ka arsye të humbet, ai që dashuron prapë nuk mendon se gjeta një të mirë, sepse vëzhgon anash mos ka gabuar. në dashuri gjithmonë gabohet dhe kjo është dashuri, ndryshe do të ishte arsye dhe kjo i humb vetitë e pastra të dashurisë. njerëzitë dashurohen sepse mendojnë se duhet ta bëjnë këtë për hir të opinioneve, ndërsa kur martohen e bëjnë më shumë për shkak të bindjeve. ai që martohet nuk do të thotë se e ka dashur atë person, por vetëm pse nuk ka mundur ndryshe, ata që dahsurohen asnjë herë nuk mendojnë martesën...çdo herë martesa e prish dashurinë, mbase janë kundërshtar të lirisë së njeriut. vetëm njeriu i lirë dashuron pa kushte, ai që ka krijuar kushte e ka humbur edhe dashurinë edhe lirinë e vet.

unë e kisha gjetur njëherë, por më doli nga dora sepse nuk e ujita sa duhet, kjo u venit dhe shkoi për të gjetur ujin e duhur. ndoshta dikush e di se si quhet ky eliksir-uji, që e mban dashurinë të mos venitet...???ndoshta, unë nuk e kam takuar të ma thotë. secili ma ka bërë këtë pyetje edhe mua, po vuajnë shumë të tjerë, mbase nuk jma i vetëm...

ende jo.

fatkeqesishte jo akoma.

isha duke kërkuar në një luadh të gjërë, kishte shumë BATTERFLY dhe BEAUTIFULL FLOWERS, u stepa dhe nga habia shiko andej e sa këndej, dhe u sorrollata e u humba, e morra vrapin të mbledh ca të mira dhe të bukura... shumë u lodha shumë u bezdisa, mu hapën bebëzat mu drodhën këmbët, bredha dhe bredha, kalova shumë bregore dhe u ula të pushoj... nga larg hetova një lule të dashur dhe të bukur, e morra vrapin dhe u sula ta këpus dhe ta ofrojë sa më afër zemrës... u lodha nga vrapi dhe hapa sytë e zgjata dorën dhe çuditërisht luleja ishte këputur dhe kërcyelli i saj drithërinte ende nga një dorë e dikujt... sa rëndë sa e keqe kjo jetë, ula kokën dhe u ktheva nga isha nisur dhe do të vështroj nëse del ndonjë lule etillë pranverën që vjen...ah pranverë, pranverë më bëre shumë të vuaj, dhe nuk është në natyrën e saj...ndoshta herën tjetër më mirë dhe do të jem më i shpejtë...njoh shumë të tillë që kanë dashuruar por nuk kanë marrë nektarin e vërtetë të luleve të dashura...shumë do të vuajnë, por për këtë duhet guxim dhe sakrificë.

po.

as që do ta kërkoja dhe ai që e gjeti le të më dëftojë se ka arritur ta kapë...dotë jetë një eliksir i vërtetë...personalisht nuk mund ët besoj se mund të gjendet, preferoj të jetoj kështu pa e gjetur, sepse po e gjeta od ët më nxjerr probleme ta mbaj...nganjë herë është më vështirë ta mbash se ta gjesh!!!njoh disa të tillë të cilët shpresojnë se do ta gjejnë...vetëm bërtitni eureka dhe do të besoj, por do të mbeteni në të mbërthyer...

Jo akoma.

ende duke e kerkuar

Jo me duket se ka humbur dashuria e vertete

njeriu kur është i sinqertë e rrëfen gjënë që ka për shpirti, dhe nuk nxjerr ato të përgjithësuara dhe momentale...njeriu ky njeriu aq me vlerë, të cilit i mbeti çdo gjë si kafshatë e gatuar, e cila sa herë dojë mund ta kapërdijë apo të nxjerë nga vehtja e tij...dashuri ka shumë dhe madje aq shumë sa e merr një në kohën e dhënë dhe drithëron dhe dridhet si purteka, ëndërron dhe shkruan vargje bënë foto, dhe shetit anë e mabnë kopshteve, shtërngon duart, përqafon fytyrat por gjithmonë ka një vend bosh në zemrën e tij...e bëri hapin e duhur, e gjeti njeriun që i shkon, e puthi buzën e djegur, e bëri dashurinë e duhur, gjithmonë me pyetje gjithmonë me dyshime...aha kjo dashuria edhe hija e saj të vret e lere më ajo origjinale...kush e preku ortekun esaj dhe nuk u përmbys ...kush nuk u verbua, kush nuk vuajti, kush nuk belbëzoi dyshime, kush nuk e tronditi zemrën,???? unë e kam adresën time dhe të më tregoi se gjeti diçka që i ngajn dashurisë dhe nuk e humbi!!!!

jo ende sekam gjet ama si kam hup shpresat

Nuk besoj se ekziston dashuria e vertet jan te bukura momentet ne fillim po pastaj fillojne problemet xhelozia mosbesimi

Jo akoma jo...

jo ende

duke e kerkuar te paren e te fundit bsoj

jo