DISA TREGIME TE SHKURTA NGA UNE

Pershendetje.
Perveq poezive une kam shkruar edhe disa tregime te cilat vendosa qe ti publikoj ne kete forum.Jane te shkurta por shpresoj qe t'ju pelqejne.

ARDHJA E BABAIT

Dite e qete.Asgje e veqant.Ne te vertet keshtu mendoja une .Postieri kalonte cdo diteneper cdo rruge dhe shperndante letra.Zakonisht vinin nga atdhetaret tone qe jetojne ne SHBA dhe ne Evrope.Postieri ishte nje njeri i bute e i dashur.Gjithemon na buzeqeshte dhe na uron qe te jete nje leter e burkur,qe nuk sjell vuajtje.Sot ai u ndal para portes sime.Me buzeqeshi e me dha nje leter.Papritur e pa humbur kohe hapa letren.Se permbaja dot veten.Vrapoja ,vrapoja,vrapoja e s'kisha ku te ndaloja.Doja t'i tregoja gjithe botes gezimin qe kisha.Letra kishte ardhuar nga babai im.Ai thoshte se do te kalonin pak dite e do te vinte.Ishte gezimi me i madhe.Perderisa vrapoja pershendetja cdo njeri qe shihja.S'kisha qene kurre me e gezuar.Kaloj pak kohe keshtu,duke vrapuar.Duke u kthyer ne shtepi kuptova se letra qe lexova ishte vetem nje genjeshter.Apo edhe kishte vonuar te vinte.Kete se kuptova kurre.
Nderkohe para shtepis sime ndaloj nje taxi.Ndalova edhe une.Nuk prisnim ndonje mysafir.I vetmi njeri qe prisja ishte babai im.Por ai do te vinte pas disa ditesh.Ia lashe kohes ta zbuloj kete mister.
Nga taxi doli nja burre.E njoha ne shikim te pare.Ishte babi im.Vetem para disa ditesh qaja per te ndersa tani ndihem si mbreteresh ne kete bote.Isha gati per ta perqafuarkur degjova nje ze:"Zgjohu,zgjohu tani se kemi mesim sot."Ishe vellau im.Ishte po ai qe prishi enderren time.Mbylla syte dhe pas dias minutashi hapa perseri dhe...Enderra ime doli e vertet.Ishte babai im qe po qendronte prane shtratit tim.

RRUGA E VETMUAR

Atehere kur te gjitha lagjet u gjelberuan,vetem nje kishte mbetur e shkrete.Banoret mbillnin barin,peme e perime.Por pas nje dite binte nje shi i cili shkaterronte gjithecka,binte shi i zi. Ekzistonte nje njeri mire e nje i keq.Sa here qe fliste i miri behej mire ndersa kur fliste i keqi binte ai shiu i zi. Banoret filluan te largohen nga lagjja nje e nga nje sepse jeta aty ishte jofitimprurese.Shume vite me pas rrufeja ndau qiellin ne gjysem.Nga qielli zbriti nje engjell.Ishte nje engjell vajze.Me pas nje rrufe ndau token dhe e dergoi nje engjell djale.Kudo qe shkelte vajza mbinte barindersa kudo qe shkelte djali lindnin pellumba.Lagjja filloi te ringjallej perseri por prap e keqja e epushtoi lagjen.Shiu ra perseringa qeshja e te keqit.I miri kisht vdekur.Vajza dhe djali humben shprese.Tani ata leshonin vetem balte dhe lakuriqa.Por mrekullia ndodhi ate dite kur i keqi qau.Qau kur pa femijet e tij qe po vuanin nga mjerimi qe i kishte dhene zoti.Atehere ai mendoi se sa shume njerez te tjere po jetonin ne mjerim.Ai filloi te qante aq shume sa filloite binte shi ngjyra-ngjyra.Secila ngjyre ringjallte diqka.Pasi i keqi u shenderrua ne te mire nuk ra me ai shiu i zi shkatrrimtar.Ne lagje filluan te vinin perseri banore.I miri u ringjalle perseri dhe dy femijeve iu ringjallen perseri vetit.Gjithecka ishte ringjallur e lagjja ishte me e bukura tani.
Prej teni,sa here qe i keqi qnate per varferinr dhe gjerat e keqija qe beheshin , binte nje shi jo shkatrrimtar dhe pas tij dilte dielli.Tani,te gjithe kishin vrejtur se pas kesaj dukuri formohej nje gjysmehark shumengjyresh.Ky shysemhark u quajt YLBER.

DESHIRA PER HAKEMARRJE

Shume kohe me pare,ne nje shtepi te vogel,ne fund te fshatit,jetontei vetem nje djalosh.Shtepia ishte e vogel por e pajisur me lloj-lloj gjerash te cilat djali i shfrytezonte per stervitje.Djali ishte vetem 5 vejc.Babain ia kishin marre turqit ndersa nena i kishte vdekur nga kushtet e papershtatshme jetese. Nga te gjitha historit qe degjonte djali cdo here e me shume i ngjallej nje ndjenjee fuqishme ne zemer. Ishte kjo ndjenja dhe deshira per hakemarrje.Per t'u hakemarre per nenen e per babain.Sipas fqinjeve te tij,babain ia kishin marre posa i kishte lindur i biri.E kishin mbyllur ne nje kate perdhese.Aty ishte erret dhe ishte egeresuar aq shume e nuk njihte asnjeri.Ai mund ta njihte vetem nje njeri i cili ka nje yll te vizatuar ne dore.Por per kete nuk ishin shume te sigurte sepse shume njerez vizatonin yje ne duar por ishte e kote.
Per deri sa vazhdonte lufta djali stervitej e stervitej sa qe ne moshen 7 vjecare u be komandant i ushtris.Po ashtu ne ushtrine turke komandonte nje burre pothuajse 30 vjecar.Si burri ashtu edhe djali ishin te mahnitshem.Keshtu atyre u be nje ftes per nje duel.Qe te dy pranuan dhe te gjithe u mblodhen ne nje fushe te madhe.Sapo filluan duelin dhe deshen ta godisnin njeri-tjeterin,ne mes tyre ra nje vetetim e cila i rrezoj pertoke te dy.Si pasoj te dy mbeten pa bluza.Sapo deshen te fillojne perseri,dikush me nje ze trondites thirri:"Jane duart e tyre,jane yjet ne duar."Burri shikoj doren e tij dhe pastaj te djalit.Ne duart e tyre ishin te vizatuara dy yje.Djali nuk ishte ne dijeni se e kishte ate yll.Sic thoshin,duhej te bashkoheshin 3 yje,nje i re,nje i mesme dhe nje yll i vjeter.Keshtu 3 personat do te fitonin fuqi te pabesueshme por ata kishin vetem dy yje.Nderkohe ne mes doli nje plak i cili tregoni yllin qe e kishte te vizatuar ne dore.Ne ate moment qielli u zbardh e nga qielli rane 3 yje.Yjet u dhane atyre fuqine e duhur per hakemarrje.Ishte kjo dita e mrekullis.Jo vetem djali por edhe babai dhe gjyshi i tij kishin kete deshire te zjarrte tash e sa vjet.

Miredita fjolla-1.
Urime per prozat e shkurtra qe keni postuar pak me larte, dhe te them te verteten po me befason shume me krijimtarine tende...
Paske nje frymezim te rrenjosur thelle ne shpirte dhe ne ndjenja.

Shpresoj qe te lexojme edhe te tjera krijime te tuat ne vazhdim.

Te uroj fat dhe suskese te metejshme ne kete drejtim...

Kalofsh mire motra.

Pershendetje Daniela
Edhe ty po te faleminderoi shume per vlersimin e ketyre prozave si dhe te poezive.

Te uroj cdo te mire.

DITA E FUNDIT E SHKOLLES

Eshte e premte dhe dita e fundit e shkolles.Te merzitur por edhe te gezuar po shkojm ne shkolle.Jemi te gezuar sepse po mbarojme edhe nje vite me shume pune.Por do te jemi 2 muaj e gjysem pa ato aventurat qe kemi ne shkolle.Kete vere po fillojme nje aventure te re e me te mire se sa herave te tjera.Jemi me te rritur e mund te dalim e te shtesim se bashku.
Tani jemi ne shkolle.Gjithe arsimetaret pershendeten me ne.Nuk e di as vete se si kaloj nje vite kaq shpejt.Pas dy oresh mesim ne dolem ne oborr. Te gjithe sa jemi,po bisedojme.Nuk mund te mbyllet nje vite kaq thjeshte, me nje pershendetje te vogel.
Te shkojme ne korz-tha Mehmeti.
Perse te mos shkojme ne park te vogel-shtova une.
Ky ishte vendi ku ne do te kenaqeshim e do t'i jempnim ketji viti vertet nje pershendetje te bukur.Pas 30 minutash ne mberritem ne park.Jemi me te vertet duke u kenaqur me bisedat qe po bejme.Nuk ishte rruge e gjate nga shkolla ne park por jemi vertet te lodhur.
Kush mund te me zere mu-tha Argezoni dhe filloj te vrapoj duke na bere me dije te fillonim lojen.
Kaluam 2 ore pa merzi dhe vendosem te largoheshim.
Po japim mendime te ndryshme se ku ta kalojme edhe ca kohen.
Pse te mos shkojme ne biblotek te qytetit?-tha Eranda.
Te gjithe jemi te pajtimit dhe u nisem.Bibloteka nuk ishte shume larg dhe mberritem shpejt.Per disa ishte hera e pare e per disa jo.Na priten mire dhe na e treguan tere bibloteken.Na treguan perpunimin e librit.Vizituam edhe sallen e leximit.Me pas vizituam pjesen e biblotekes ku ishin te vendosur librat dhe u informuam se si mund te regjistroheshim po te donim. Kaloj shpejt dhe nje ore.Ishim mjafte te lodhur dhe vendosem qe ketu ta perfundojme kete vite te paharruar shkollor.

Pershendetje Fjolla dhe urime per tregimet e tua qe ke sjelle ne forum.
Keni me te vertete nje frymezim shume te bukur dhe plot gjalleri, gje qe e ben teper terheqes per lexuesin...

Te uroj suksese te metejshme ne kete fushe.

Sinqerishte:
Saimiri...

Pershendetje Samir.
Faliminderit per kete vleresim dhe qe keni gjetur kohe qe ti lexoni.

Sukses ne jete.

fjolla-1 shkruajti:Pershendetje Samir.
Faliminderit per kete vleresim dhe qe keni gjetur kohe qe ti lexoni.

Sukses ne jete.

Kenaqesia eshte e imja Fjolla, per arsye se mua me pelqen shume qe te lexoj, dhe natyrishte kur lexojme, gjithmone kemi deshire qe te lexojme dicka te re dhe te ndryshme nga hera e kaluar...

Kalofsh mire.

Sinqerishte:
Saimiri...

APARTAMENTI

Si endrra e ç’do te riu,ne ate kohe bera ç’mos per te hyre ne UK pavaresisht se mund te kisha perfunduar ne fund te detit te akullt,I asfiksuar ne kamione hermetike,apo I masakruar gjate kohes qe flinim nen ura.Megjithate hyra ne vendin e endrrave dhe mundesive te medha,kur arrita u duk sikur nje enderr ishte bere realitet,ketu me ne fund isha ne vendin ku doja te isha,vertet.
Vendosa qe ne kete vend te qendroj afro 5 vjet,kohe e cila do te mjaftonte per te fituar aq para sa per te bere nje jete normale ne venlindje.
Babai im ishte nje punonjes I thjeshte ne shtet dhe pasi doli ne pension e vetmja pasuri qe kerkonte ishte nje apartamet I thjesht me kushtet minimale.
Une deshiroja te beja dicka me shume se ai.
Fillova te behesha I semure dhe I vetmuar me kalimin e kohes,telefonoja ne shtepi dhe flisja me prinderit c’do jave duke perdorur karta te lira me impulse.
Dy vite kaluan,dy vite duke sherbyer Hamburge-r te Mc Donalds,dhe duke pastruar kembet e pulave ose duke shitur bileta neper disko dhe dy vjet duke pare kembimin valutor nderkombetar me shpresen qe te pesoje rritje.
Me ne fund vendosa qe te martohem,ju tregova prinderve se kam vetem 10 dite pushim dhe c’do gje duhet organizuar mbrenda ketij afati.Prenotova bileten ne linjat me te lira.Ishte nje gezim I papershkrueshem qe po beja Shoping per dhurata per te gjithe te afermit dhe miqte e mi.Nese harroj ndonjerin atehere priten debate.Pasi arrita ne shtepi kalova nje jave duke kaluar neper duar te gjitha fotografite e vajzave dhe meqe koha nuk premtonte duhet te zgjidhja nje nga kandidatet.
Miqte me thane,me gjithe habine time, se dasma duhet te behej keto dy tre dite sepse une smund te merrja pushime se shpejti dhe se ato nuk kishin ndermend te prisnin gjate.Pas marteses erdhi koha per tu kthyer ne UK,dhe pasi qe u dhasha ca para prinderve,dhe u luta dhe fqinjeve ti kene pak kujdes,ne ( me qe isha me fat dhe munda te marr nje Vize per gruan ) u kthyem ne UK.
Gruaja ime e pelqeu kete vend dy muajt e pare dhe pastaj filloi te ndjehej e vetmuar.Shpeshtesia e telefonatave u rrit ne dy here deri ne tre here ne jave meqe normalish dhe ajo do te telefononte prinderit e saj.Kursimet tona filluan te tkurren.Pas dy vitesh te tjera ne u beme me femije.
Dy femije te mrekullueshem na u dhuruan nga I madherishmi.
C’do here qe flisja me prinderit me kerkonin te kthehesha ne shtepi keshtu qe ata mund te shikonin niperit e tyre,cdo vit vendosja te shkoja por..!
Pak puna ,pak kushtet ekonomike e pengonin kete.Vitet kalonin njeri pas tjetrit dhe vizita ne shtepi u be nje enderr e larget.Pastaj nje dite papritur mora nje lajm qe prinderit ishin semure rende.Provova te merrja leje por nuk munda megjithese isha I ngecur ne disa procedura nuk munda te vija ne shtepi.
Lajmi tjeter qe mora ishte se prinderit ishin larguar nga jeta dhe meqe nuk kishte kush ti bente ritet e fundit anetaret e shoqerise bene gjithcka mundem.
Isha I tronditur,, prinderit e mi u larguan nga jeta pa I pare niperit e tyre.
Pasi kaluan disa vjet , me gjithe mospelqimin e femijeve dhe deshires se gruas ne u kthyem per te jetuar ne vendlinje.
Fillova te kerkoj per nje shpi te pershtatshme,por per fatin tim te keq kursimet e mia kishin rene dhe cmimet e pasurive te paluajtshme ishin rritur gjate ketyre viteve te shkuara.Me duhet te kthehesha ne Uk,gruaja refuzoi te vinte serish me mua dhe femijet nuk pranonin te rrinin atje,me te,pasi qe ishin pershtatur me jeten ne Uk.Une dhe dy femijet u kthyem ne Uk,dhe I premtova gruas se do te kthehem pas maksimumi dy vitesh.Koha kaloi vajza vendosi te martohej me nje Skocez dhe djali im ndjehej I gezuar me jeten e tij ne Irlande.Une vendosa qe mos te toleroj me me kete dhe te le cdo gje pas dhe te kthehem.Tashme kisha mjaftueshem para per te blere nje shtepi me dy dhoma gjumi ne nje zone mjaft te kerkuar te qytetit.Tani jam 60 vjec dhe e vetmja here qe dal nga shtepia eshte per viziten rutine te objekti fetar me I afert,gruaja ime besimtare gjithashtu me ka braktisur dhe ka shkuar ne parajsen e zotit.
Shpeshhere pyesja veten ,A ja vlejti e gjithe kjo ?
Babai im,edhe duke qendruar ne vendlinje kishte nje shtepi ne emer te tij,dhe une gjithashtu kam te njejten gje asgje me teper.
I humba prinderit e mi te dashur dhe femijet vetem per nje dhome me shume.
Duke pare jashte nga dritarja shoh shume femije duke kercyer.Ky dreq Televizori Kabllor e ka perkedhelur brezin tone te ri dhe keta femije po I humbin vlerat dhe kulturen e tyre per shkak te tij.Une marr letra nga femijet e mi ku me pyesin nese jam mire.
Mire te pakten me kujtojne,tani ndoshta pasi te vdes do te jene komshinjte serish ata qe do te me bejne ritet e fundit mortore.
Zoti qofte me ta.

Por pyetja prape ngelet ?

Akoma po kerkoj per nje pergjigje…..Nuk ka besimtare qe nuk jane pergjigjur…
…….Prej kohesh pergjigjja eshte JO.

Ju kerkoj ndjese per cilesine e perkthimit se nuk eshte shume artistik.

Shume pjese kuptimplota dhe vertet edhe te ndjeshme.
Urime dhe suksese ne vazhdim.