Përse falen myslimanët?

Përse falen myslimanët?
dr. Suhaib Hasan

Islami ndërtohet mbi pesë shtylla, e dyta është falja e namazit pesë herë në ditë. Profeti a.s. ka thënë: “Namazi është shtyllë e fesë”. Pas një dite të gjatë dhe të lodhshme në punë, ka njerëz që mund të mendojnë se është e vështirë që një njeri i lodhur të përqendrohet në namazet e tij për Allahun, të Plotfuqishmin. I shtrirë në krevatin e ngrohtë dhe të rehatshëm, sa e vështirë është të ngrihesh pas thirrjes së muezinit: “Ejani në namaz! Ejani në shpëtim!” Për ta përshkruar këtë çast doktori dhe filozofi i njohur Ibn Sina (Avicena), tregoi se një natë të ftohtë dhe të akullt, ai dhe shërbëtori i tij po pushonin në një bujtinë në një vend të largët të Khurasanit. Gjatë natës kishte etje, prandaj thirri shërbëtorin t’i sillte ujë. Shërbëtori nuk dëshironte të ngrihej nga shtrati i ngrohtë, prandaj bëri sikur nuk e dëgjoi thirrjen e Ibn Sinas. Por pas disa thirrjeve ai u ngrit pa dëshirë dhe shkoi mori ujin. Pak më vonë, tingulli i ëmbël i ezanit u përhap kudo. Ibn Sina nisi të mendojë për personin që po bënte thirrje për në namaz. Shërbëtori im u mendua ai, më ka respektuar dhe më ka admiruar gjithmonë. Ai në çdo çast më lavdëron dhe më respekton, ndërsa sonte ai preferoi rehatinë e tij dhe jo përmbushjen e nevojave të mia. Nga ana tjetër shiko këtë rob të Allahut. Ai la shtratin e tij të ngrohtë dhe doli jashtë në natën e ftohtë, mori abdes në ujin e akullt, pastaj u ngjit në minaren e lartë të xhamisë për të lartësuar Allahun, të cilit i shërben me të vërtetë, duke bërë thirrje për namaz; “Dëshmoj se asnjë nuk meriton të adhurohet me të drejtë përveç Allahut. Dëshmoj se Muhamedi është i dërguari i Tij”. Ibn Sina thotë: “Mësova thelbin e dashurisë së vërtetë, atë dashuri që kërkon bindje të plotë”. Dashuria e Allahut kërkon bindje të plotë dhe të pakushtëzuar. Allahu i Plotfuqishëm thotë: “Thuaj: “Nëse e doni Allahun, atëherë ejani pas meje që All-llahu t’ju dojë, t’ju falë mëkatet tuaja, se Allahu është që fal shumë, mëshiron shumë”. (Kuran, 3:31) Pasi profetit Muhamed iu dha profecia, gjëja e parë për të cilën u urdhërua të bënte ishte namazi. Engjëlli Xhibril shkoi tek ai dhe një burim uji vërshoi nga shkëmbinjtë para tyre. Pastaj Xhibrili i tregoi profetit Muhamed si merrej avdesi. Pastaj i tregoi si t’i falet Allahut. Pastaj profeti Muhamed shkoi në shtëpi dhe i tregoi gruas së tij Hatixhes, çfarë kishte mësuar nga engjëlli Xhibril. Në fillim profeti a.s. falte dy rekate, dy herë në ditë, njëherë në mëngjes dhe njëherë në mbrëmje. Që nga ajo kohë profeti a.s. u fal çdo ditë të jetës së tij. Para shpërnguljes së tij në Medinë, ai bëri një udhëtim gjatë natës për në Jerusalem pastaj në qiej (Mirazh). Gjatë udhëtimit të tij, Allahu i Plotfuqishëm e urdhëroi të falej pesë herë në ditë. Namazi ishte një dhuratë për çdo besimtar, që t’ia bënte atij të mundur të përjetonte një ngritje shpirtërore pesë herë në ditë. Profeti Muhamed ka thënë: “Namazi është Mirazhi i besimtarit”. Namazi i jep mundësinë çdo besimtari të komunikojë me Zotin e tij. Gjatë çdo faljeje myslimani thotë Suren El-Fatiha. Ky lexim nuk është një monolog monoton i besimtarit, por Allahu premton se është një bisedë mes Tij dhe adhuruesit. Profeti Muhamed a.s. transmeton se Allahu i Plotfuqishëm thotë: “Kur robi im thotë gjatë namazit: “Falënderimi i takon Allahut, Zotit të botëve!”, unë them: “Robi im më ka lavdëruar mua”. Kur ai thotë: “Mëshiruesit, Mëshirëbërësit! Sunduesit të Ditës së Gjykimit (përgjegjësisë-shpërblimit)!”, Unë them: “Robi im më ka lartësuar mua”. Kur ai thotë: “Vetëm Ty të adhurojmë dhe vetëm prej teje ndihmë kërkojmë!”, Unë them: “Kjo është ndërmjet meje dhe robit tim”. Kur ai thotë: “Udhëzona (përforcona) në rrugën e drejtë!”, Unë them: “Kjo është për robin tim dhe unë i jap robit tim atë që ai dëshiron”. Profeti ka thënë: “Namazi është shtylla e fesë”. (Transmetohet nga Al-Baiheki) Ai na ka informuar gjithashtu se Islami ndërtohet mbi pesë shtylla, e dyta është falja e namazit pesë herë në ditë. (Transmetohet nga Buhariu) Kjo e bën imazhin shumë të qartë: Islami është si ndërtesë që mbështetet mbi pesë shtylla; hiq një shtyllë dhe gjithë ndërtesa dobësohet. Në të njëjtën mënyrë, kur një njeri nuk falet më, besimi i tij dobësohet dhe goditjet më të vogla mund të bëjnë që ai të thërrmohet. Në lidhje me gjendjen e vështirë të jobesimtarëve në Ditën e Gjykimit, Allahu thotë: “Ata thonë: “Nuk kemi qenë prej atyre që faleshin (që bënin namaz)”. (74:43) Allahu thotë gjithashtu: “Është e sigurt se kanë shpëtuar besimtarët:ata të cilët janë të përulur dhe të kujdesshëm gjatë faljes së namazit”. (23:1-2) “Edhe ata që janë të kujdesshëm ndaj rregullave të namazit të tyre. Të tillët janë në xhenete dhe janë të nderuar”. (Kuran 70: 34-35) Allahu ka theksuar nevojën për nënshtrim dhe përqendrim në namaz. Nuk ka dyshim se shejtani është armiku më i keq i njeriut; ai mundohet gjithmonë t’i prishë namazet e besimtarëve. Myslimani papritur mund të pushtohet nga kujtimet, problemet, shqetësimet, puna dhe familja dhe shpesh do të pyesë veten nëse ka falur tre apo katër rekate. Kështu e vjedh shejtani namazin. Allahu thotë se njeriu është krijuar vetëm që ta adhurojë Atë. Ai thotë: “Unë nuk i krijova xhinët dhe njerëzit për tjetër pos që të më adhurojnë”. (Kuran, 51: 56) Njeriu duhet të jetojë në këtë botë si adhurues i Allahut dhe namazi është forma më e mirë e adhurimit. Ditën e gjykimit, njeriu do të japë llogari për veprat e tij. Allahu thotë: “Pastaj në atë ditë do të pyeteni për të mirat (e dynjasë)”. (Kuran 102:

Pershendetje Behar, dhe urime per temen.

Eshte me te vertete shume teme interesante dhe domethenese...

Shpresoj qe te vazhdosh edhe me te tjera postime te tjera....


Sinqerishte:
Saimiri...

C'do besimtar ndjehet rehat ne kohen e namazit.
Me e rendesishmja eshte se besimtari komunikon me te MADHIN ZOT,
lavderon TE MADHIN ZOT QE ESHTE NJE.
Kerkojme ndihme prej ZOTIT TONE,AI ESHTE MESHIRUES, I PLOTFUQISHEM per c'do ndihme qe njeriu i drejtohet ne namaz.
Dhe me kryesorja eshte porosia e te MADHIT ZOT per te shlyer gjynahet qe njeriu ndeshet c'do dite ,per te qene i paster ne diten e dhenies se llogarise qe nuk i shpeton askerkush.

gati se shumë njerëz dhe të themi besimtarë mund të falen dhe luten, por një gjë nuk e kanë të qartë si të jenë shumë të sigurtë se shkon lutja e tyre në veshin e Perëndisë, a ka diçka speciale dhe e veçantë nëse lutesh në kohën e caktuar, por pasi të kalon kjo kohë mund ët vijë një errësirë e madhe në shpirtin e zemrën e njeriut. kishte thënë Perëndia, " ...me asnjë vepër nuk mund të meritoni mëshirën dhe shpëtimin tim, sepse edhe për një orë as edhe për një çast as edhe për një minutë, njeriu nuk mund ët rezistojë të jetë njeri..."..njeriu është i prirur të mëkatojë dhe kjo ka gjenezën e vet, kur është larguar nga prania e Tij, për shkakun se mëkatoi ai dhe gjyshi i tij. a mund të riparohet kjo gjendje, me një lutje me një dhënie paarsh me një ndihmë finansiare, me një vullne të mirë,,, assesi, veprat tona për Perëndinë janë shumë të dobëta dhe Perëndia ndjen neveri për to, por nuk hidhërohet...çfarë mund të bëj njeriu, për të hyrë në praninë e Perëndisë? ndoshta nuk mund të bëj asgjë, përveç të mbetet njeri dhe mos të krenohet s eu luta tërë jetën dhashë ët holla fukarenjeve, isha në ksihë apo xhami për shumë vite dhe shumë herë në ditë, se isha i mirë me të tjerët...shumë kot, dhe shumë fals, sepse Perëndia ka dhënë aq shumë për neve, sa edhe me miliona lutje edhe me miliona lekë edhe dollarë, nuk e fshijnë mëkatin tonë...edhe me një vepër të vogël shumë të parëndësishme, vetëm të thuash se "...TË DUA PERËNDIA IM, M EGJITHË ZEMËR DHE ME GJITHË FORCË E ME GJITHË MENDJE..." do të thotë se pranon gabimet dhe nuk je krenar e hipokritë se po lutesh për mirësinëtënde dhe për autoritetin tënd...por në fund të fundit asnjë njeri nuk ka mundësi të arrijë shenjtëri dhe kjo e bënë një njeri të gabueshëm dhe mëkatar...Perëndia e bëri njeriun në ngjashmëri me të, por zemra është tepër e vogël të kuptojë ndryshimin që duhet bërë...Perëndia ka botën shumë të madhe, krejt është kjo e tija, ndërsa njeriu një ditë do ta lë, deshi apo nuk deshi, këtu është dallimi i madhështisë...njeriu vdes, por si ka mundësi të mos vdesë, a ka dashuri të tillë...besoj se ka dhe duhet të ketë, vetëm duhet pranuar Perëndinë si të vetmin dhe sovran, çdo gjë tjetër nuk ka nevojë për lutje..."ZOT TË PRANOJË TY SI TË VETMIN ZOT...". NUK KA NEVOJË PËR MË SHUMË...kur flet zemra dhe mendj, Perëndia dëgjon me shumë vemendje...

ZOTI I MADHERUAR thote:
''ME KUJTONI MUA ,QE T'JU KUJTOJ UNE JU,ME FALENDERONI VETEM MUA E MOS ME MOHONI''
ZOTI I GJITHESISE KA CAKTUAR PESE SHTYLLA TE RENDESISHME PER C'DO MYSLIMAN.
Kush ka deshire t'i pranoj ZOTI I MADH e ndihmofte inshallah.
Nje nga pese pikat eshte falja qe kryhet 5 here ne dite dhe kjo eshte per t'i ardhur ne ndihme njeriut dhe jo ZOTIT TONE,AI nuk ka nevoj per ne ta ndihmpjme.
nuk ka gje me te drejte, me respektuese dhe me te bukur kur falemi
dhe ne falje kur lavdrojme te MADHIN ZOT per miresite qe na ka mundesuar, i lutemi te na fale gjynahet si mekatar qe njeriu gabon here-mbas-here.I lutemi te jemi ne rrugen e drejte qe ZOTI I MADHERISHEM na do.I lutemi edhe per ndonje merzitje apo fatkeqsi te na i largoje dhimbjen.Te mos i lutemi askujt tjeter e asgje tjeter pervec ZOTIT TONE te dashur.
ZOTI YNE meshiro dhe ata njerez qe flasin sipas deshires,
TE kerkoj falje vetem TY O ZOT !
Te kerkoj falje vetem TY O ZOT!
Te kerkoj falje vetem TY O ZOT!

njeriu vetvetiu mund të lutet, mund të përgjërohet, mund të agërojë, mund të japë lëmosha të uriturve, mund të shkojë në kishë apo xhami dhe sinagoga, mund të lexoj libra të shenjtë, mund të agjërojë, mund ët jetë aderues she frekuentues i religjionit më të përhapur, mund ët jep shërbime misionare, dhe të shpërndajë fjalën e Perëndisë, mund ët bëj shumë mund ët bëj, por i shpëtuar a mund të thuhet se është apo jo...shumë njerëz në kohën e Noeut(të profetit Nuha), ishin hequr për të mirë, por mbani mend se sihin shpëtuar shumë pak...nga ët gjithë ata banorë me miliona, njerëz ishin shpëtuar vetëm tetë, vetëm 8 dhe hiç më shumë. Perëndia i sheh njerëzitë brenda zemrës së tyre dhe jo për shkak të religjioneve, se ato nuk i bëri Perëndia, po ët ishte kështu do të duhej të kishte Perëndi për muslimanë, perëndi për të krishterë dhe kështu do të kishte konkurrenco idesh dhe propagandash fetare, siç bëjnë njeërzitë, duke ua përshtatur nevojave të tyre edhe konform Perëndisë. por, kjo nuk ka ët ngjarë të ndodhë, kështu, sepse çdo njeri është mëkatar para Perëndisë dhe asnjë nuk është i shpëtuar, për shkak se ka moral të lartë apo përgatitje religjioze, jo nuk mun dët ndodhë. të gjithë jnaë mëkatarë lutesh apo nuk lutesh, mund ët jesh lutësi më i madh por shpëtimtari më i vogël...një mbret kishte veshur një pellerinë ët keqe dhe ishte dalë në popull të kuptonte se çfarë thonin pë rmbretërinë e tij, dhe isht ekthyer shumë i zhgënjyer, duke thënë se përse ishte aq i keq në gojën e popullit, kur bënte shumë gjëra të mira...ishte habitur dhe ishte zhgënjyer, ...Perëndia që na shikon aq herë në diët në minutë, dhe sheh shumë paudhësi, a mun dët shlyhen vetëm me një lutje, vetëm me një shkuarje në kishë apo xhami...assesi, kjo duket se është një iluzion dhe traditë e shembur e kullës së babilonit, ët cilin e mban njeriu ende në zemrën e tij...mbeti mëkatar dhe ashtu do të mbetet...të bësh verpën e keqe ëlshtë mëkat që mund të pendohesh, por nëse e njëjta përsëritet edhe falja edhe lutja do të jenë vetëm hipokrizi të llojit ët vet...amen Zot ti do të vendosësh se kush është i drejtë dhe besimtar, e sheh zemrën time, sepse unë nuk e shoh dot...asnjë njeri nuk e sheh zemrën e vet, se nuk e ka mbaruar vetë...

madje edhe vetë fjala falje, do të thotë se don të falaësh nga dikush se e pranon se je mëkatarë, por fjala lutje për falje është një adresë të cilën e kërkon përë të cilën të duhet fjala e zemrës sate të kërkojë shpëtim...falja nuk do të thotë lutje, prandaj nuk është njësoj të bësh falje ende pa shkuar në vesh të Perëndisë, sepse a priori, po e vë Perëndinë para aktit të kryer.. ti po falesh dhe njëkohësisht po mendon se je falur...më parë duhet lutur për tu falur dhe ky është dallim i madh...fjala falje, prejudikon se je falur, por lutja është butësi dhe nënshtrim dhe rënie në gjunjë para Perëndisë...do të thosha se të falesh ka pak gjasa të quhet dhe kuptohet si lutje para fytyrës së Perëndisë. nëse ke gjetur falje, para se të lutesh, kjo në agjendën e Perëndisë është më pak e pëlqyeshme...njeriu lutet ne zemrën e tij, para se të marrë përgjigje se është falur...nëse vetëm falet pa pararshtruar lutje, atëherë Perëndia është shumë i tepërtë...

[poezi per femijet mysliman]

IMAGJINATE FEMIJE

Bedri nje dite imagjinonte
sot do te shkoj shume larg,
do te hyp ne qiellin e shtate
te shikoj ZOTIN E MADH!

Jam shume i lumtur,
po kapercej rre dhe ylber,
era me levizsa sa andej-kendej
une fluturoj si avjon ne qiell.

Babi dhe mami me kene treguar
ZOTI yne eshte shume lart
kur t'i do te komunikosh
bjer ne sexhde sa me par.

Une sexhden e fillova lart ne qiell
te kem me afer ZOTIN E MADH,
AI e di sa shume e dua
dhe te me jape ndihme mua.

O sa lumturi ndjeva
kur ZOTIN e kisha pran
me buzeqeshi,me ledhatoj,
me uroj nje jete te mbare.

Prindeve te mij ja tregova
qe u ngjita ne qiellin e shtate,
dhe me ZOTIN tim vertet u takova
me perqafuan dhe te dy qan.

All-llahu e ka bere namazin qe besimtaret myslimane te perulen perpara tij (sexhde) dhe t'a madherojne duke thene lutjet perkatese per cdo kohe te faljes te cilat jane 5. All-llahu i Madheruar te na mbaje gjithmone prane meshires se tij.

falen qe te jen ngadhenyes ne boten e drejtesise!

Do të them ca fjalë për "SEXHDEN",

Kisha mesuar se Faraonët  e dëshironin kryelartësinë (çallëmin) sa që i detyronin të tjerët të përkulen në momentin e paraqitjes së tyre.

Duke e ditur që Perendia e urren kokëlartësinë, fillova të pyetem: Vallë pse edhe Allahu xh.sh. e obligoi përuljen me kokë në tokë?!!

Tani pasi e gjeta një pjesë nga dobia e sexhdes në këtë botë, po e ndaj me Ju.

Sexhdeja është e vetmja formë dhe mundësi e formimit të këndit 90 shkallë, ku uji i kristalizuar e palcës kurizore kalon përmes zgavrës trunore, i shpërlanë dhe i mbanë të freskëta trutë të cilat janë të buta si singjeri. Por shumë me rëndësi është shtypja pak më fortë e ballit dhe hundës, ngase kjo shtypje e mundëson hapjen e kapakut të zgavrës trunore.

Edhe shkenctarisht është konstatuar se njerëzit që praktikojn sexhden, janë të rrallët që përjetojn sclerozën ose ajo i gjen në moshë tepër të shtyrë.

Qoftë i madhëruar Zoti i mëshirshëm i cili çdo gjë që bëri, e bëri për njeriun.