Krijimi i ADN-së dhe Mrekullitë e saj...

ADN i njeriut është poashtu i ngjashëm me atë të krimbit, mushkonjës dhe pulës!
Për më tepër, proteinat bazike të sipër përmendura janë molekula vitale të zakonshme prezente edhe tek qeniet e tjera të ndryshme të gjalla. Struktura e llojit të njëjtë të proteinave prezente jo vetëm te shimpanza, por gjithashtu edhe tek krijesa tjera të gjalla krejtësisht të ndryshme, është shumë e ngjashme me atë të njerut.

Për shembull analizat gjenetike të publikuara në New Scientist kanë zbuluar 75% ngjashmëri midis ADN-së së krimbave nematode dhe njeriut..21 Kjo definitivisht nuk do të thotë se ekziston vetëm 25% dallim midis njeriut dhe këtyre krimbave! Sipas trungut familjar të bërë nga evolucionistët, tipi Chordata ku është i përfshirë njeriu, dhe tipi Nematoda ishin shumë të ndryshëm nga njëri tjetri qysh para 530 milion vitesh.
Pastaj një zbulim tjetër i cili poashtu u paraqit në media, thotë se krahasimet e bëra midis gjeneve të Drosophila sp. dhe gjeneve të njeriut tregojnë një ngjashmëri prej 60%.22
Në një rast tjetër, analizat e bëra në proteinat e caktuara e paraqesin njeriun poaq afër të lidhur me qenie të tjera të gjalla të ndryshme. Në një hulumtim të kryer nga hulumtuesit e Universitetit të Kembrigjit janë krahasuar disa proteina të kafshëve tokësore. Quditërisht, në gati të gjithë shembujt, qeniet njerëzore dhe pulat janë qiftëzuar si kushërinjtë më të afërt. Kushëriri tjetër më i afërt ishte krokodili.23
Një shembull tjetër i përdorur nga evolucionistët lidhur me "ngjashmërinë gjenetike midis njeritu dhe majmunit", është prezenca e 48 kromozomeve tek shimpanzat dhe gorillat krahas 46 kromozomeve tek njeriu. Evolucionistët e konsiderojnë afërsinë e numrit të kromozomeve si indikacion të lidhjes evolutive. Por, nëse logjika e tillë e përdorur nga evolucionistët do të ishte valide, atëherë njeriu do ta kishte një kusheri edhe më të afërt se sa shimpanza: "pataten"! Për arsye se numri i kromozomeve tek patatja është i njëjtë me atë tek njeriu: 46
Këta shembuj konfirmojnë se koncepti i ngjashmërisë gjenetike nuk përbën evidencë për teorinë e evolucionit. Kjo për arsyen se ngjashmëritë gjenetike nuk janë në linjë me skemat e supozuara evolucioniste, dhe përkundrazi, këto tregojnë rezultate krejtësisht të kundërta.

Ngjashmëritë gjenetike e shqetësojnë "Skemën Evolucioniste" e cila kërkohet të Konstituohet:


Nuk është aspak befasi se kur kjo qështje vlerësohet si e tërë, shihet se tema e "ngjashmërisë biokimike" nuk konstituon evidencë për evolucionin por e hudhë këtë teori në greminë. Dr. Christian Schwabe, hulumtues biokimist nga Fakulteti i Mjekësisë në Universitetin e South Carolina, është një shkencëtar evolucionist i cili ka kaluar vite të tëra duke kërkuar evidencë për evolucionin në fushën molekulare. Në veqanti ai ka kryer hulumtime në proteinat e tipit të insulinës dhe relaksinës dhe ka tentuar që të krijojë një afërsi evolutive midis qenieve të gjalla. Mirëpo, atij i është dashur të pranojë shumë here se ai nuk ka mundur të gjejë ndonjë evidencë për evolucionin në ndonjë pikë të studimeve të tij. Në një artikull të publikuar në një revistë shkencore, ai thotë:
Evolucioni molekular është duke u pranuar si metodë më superiore ndaj asaj paleontologjike për zbulimin e afërsive evolutive. Si evolucionist molekular unë do të duhej të isha i ngazëllyer. Në vend të kësaj duket turbullues fakti se ekzistojnë shumë përjashtime në progresionin e renditur të specieve përcaktuar sipas homologjisë molekulare: këto janë aq të shumta në të vërtetë sa që unë mendoj se përjashtimi mund të bartë ne vete porosi më të rëndësishme.
Bazuar në zbulimet e vonshme në fushën e biologjisë molekulare, biokimisti i famshëm Prof. Michael Denton ka dhënë këto komente:
Secila klasë e nivelit molekular është unike, e izoluar dhe e palidhur me ndërmjetësues. Kështuqë, molekulat, njësoj sikur fosilet kanë dështuar të sigurojnë ndërmjetësuesit e pakapshëm të kërkuar aq gjatë nga biologjia evolucioniste…Në nivelin molekular asnjë organizëm nuk është "më i vjetër" ose "më primitiv" apo "më i avancuar" krahasuar me të afërmit e tij…Ka pak dyshim se sikur këto fakte molekulare të ishin të pranishme para një shekulli…ideja e evolucionit organik mund të mos ishte pranuar kurrë.

Ngjashmëritë nuk janë vërtetim për evolucionin por për krijimin:

Sigurisht se është e natyrshme për trupin e njeriut që të ketë disa ngjashmëri molekulare me qeniet e tjera të gjalla, për arsye se të gjitha këto janë të ndërtuara nga qelizat e njëjta, të gjitha përdorin ujin dhe atmosferën e njëjtë, të gjitha konsumojnë ushqimin e përbërë nga molekulat e njëjta. Sigurisht se metabolizmi i tyre dhe me këtë edhe ndërtimi i tyre gjenetik do ti përgjasojë njërti tjetrit. Megjithatë, ky nuk është vërtetim se ato kanë evoluar nga paraardhës të përbashkët.
Ky "material i njëjtë" nuk është rezultat i evolucionit por i "dizajnit të njëjtë", që do të thotë se ato janë krijuar sipas planit të njëjtë.
Është e mundur të sqarohet kjo qështje me një shembull: të gjitha konstruksionet në botë janë të ndërtuara me material të ngjashëm (tulla, hekur, qimento, etj). Por kjo nuk do të thotë se këto ndërtesa kanë "evoluar" nga njëra tjetra. Ato janë ndërtuar ndaras duke përdorur materialin e rëndomtë. E njëjta gjë vlen edhe për qeniet e gjalla poashtu.
Jeta nuk ka filluar si rezultat i rastësive të pavetëdijshme siç pohon evolucioni, por si rezultat i krijimit nga Perëndia, i Gjithëfuqishmi, Poseduesi i diturisë dhe menqurisë të pafund.

Ai (All-llahu) është që krijoi (pa kurrfarë shembulli) qiejt dhe tokën, e si mund të ketë Ai fëmijë kur nuk pati bashkëshorte? çdo send e krijoi Ai, dhe është më i dijshmi për të gjitha sendet e krijuara. Ky është All-llahu, Zoti juaj, nuk ka të adhuruar përveç Tij, Krijues i çdo sendi, pra adhuronie Atë; Ai është mbikëqyrës ndaj çdo sendi. (Kur'ani, 6:101-102)

Konkluzion:

Si shtesë e krejt informatave që i kemi shqyrtuar deri më tash, ne mendojmë se do ishte ndihmesë theksimi i një fakti tjetër.
Përveq ngjashmërisë sipërfaqësore midis tyre, majmunët nuk janë më të afërt me qeniet njerëzore se sa ndonjë shtazë tjetër. Për më tepër, kur përdoret intelegjenca si mjet i krahasimit, bleta e cila prodhon mrekullinë gjeometrike të huallit, apo merimanga e cila e prodhon mrekullinë inxhinierike të rrjetës, janë më të afërta me njeruin se sa majmuni. Ne bile edhe mund të themi se ato janë më superiore në disa aspekte.
Sidoqoftë, midis njeriut dhe majmunit ekziston një zbraztësirë marramendëse e cila kurrë nuk mund të mbyllet me trille e përralla. Fundja, majmuni është një shtazë pa asnjë dallim me kalin apo qenin në aspektin e vetëdijes. Njeriu, në anën tjetër është qenie me vetëdije dhe vullnet, e cila mund të mendojë, arsyetojë, vendosë dhe gjykojë. Të gjitha këto kualitete janë funksione të 'shpirtit' që ai posedon. Dallimi më i rëndësishëm që e shkakton këtë zbraztësirë gjigante midis njeriut dhe qenieve tjera të gjalla është ky "shpirt". Asnjë ngjshmëri fizike nuk mund ta afrojë këtë zbraztësirë midis njeriut dhe qenieve tjera të gjalla. E vetmja krijesë në natyrë që ka "shpirt" është njeriu.
Ky kualitet superior të cilin e posedon njeriu dhe i cili e dallon atë nga qenie e tjera të gjalla, në Kur'an referohet si:

Mandej, Ai e formëson atë (në barkun e nënës) dhe nga ana e vet i jep shpirt atij dhe Ai është që juve ju pajis edhe me dëgjim, me të parit dhe me zemër, e pak send është ajo që ju falënderoni. (Kur'ani 32:9)

Idetë e gabuara Darvino-Materialiste rreth projektit të Gjenomit njerëzor:

Me bërjen të njohur të të arriturave të fundit në Projektin e Gjenomit Njerëzor, disa institucione publikuese kanë filluar të përhapin mesazhe çorientuese duke e keqinformuar publikun, ashtuqë rruga pa krye ku ka mbërrirë evolucioni të mos bëhet e ditur edhe më tutje.
Më herët, ne përmendëm mesazhet mashtruese të evolucionistëve rreth "ngjashmërive gjenetike" dhe e bëmë të qartë se këto janë interpretime subjektive të cilat nuk sjellin ndonjë fakt për teorinë e evolucionit. Një temë tjetër e cila po promovohet dhe po theksohet me të madhe nën sllogane e tituj të ndryshëm nga shtypi Darvinsto-Materialist, është pohimi se zbulimi i hartës së gjeneve sugjeron se fati i caktuar nga Perëndia mund të sfidohet.
Ky është një keqkuptim dhe mashtrim i madh i trumbetura nga qarqe të ndryshme. Titujt që po paraqiten tash vonë në shtypin e shkruar dhe deklaratat e bëra në diskutime në programet televizive japin impresionin e një indoktrinimi tinzar. Është një gabim i madh prezentimi i informatave nga projekti i gjenomit njerëzor, i shoqëruar nga mesazhe si "Njeriu më nuk do të jetë i mundur nga fati i tij". Sepse në fakt, hartimi i gjenomit njerëzor nuk ka kurrfarë rëndësie në rrjedhjen e fatit të njeriut. Prodhimi i hartës së gjeneve të njeriut në asnjë mënyrë nuk do ta ndërrojë formën e fatit të njeriut, për arsye se ai gjithashtu është i parapërcaktuar. Rrjedhja e Fatit nuk mund të ndërrojë

Fati është njohuria e përsosur e Perëndisë për të gjitha ngjarjet, të tashmet apo të ardhmet, sikur një moment i vetëm. Zoti veqse i di ngjarjet të cilat akoma nuk kanë ndodhur. Një numër i madh i njerëzve nuk mund të kuptojnë se si Perëndia mund të dijë se çfarë do të ndodhë në të ardhmen, me fjalë të tjera se mund ta dijë realitetin e fatit. Sidoqoftë "ngjarjet të cilat akoma nuk kanë ndodhur" janë të tilla vetëm për neve. Të gjitha ato ngjarje rezultatin e të cilave ne e përshkruajmë si të "panjohur" janë "të panjohura" vetëm për neve. Zoti i cili e posedon njohurinë e pafundme nuk është i kufizuar nga koha dhe hapësira. Në asnjë mënyrë, sepse ishte Ai që e krijoi kohën dhe hapësirën. Për këtë arsye e kaluara, e tashmja dhe e ardhmja janë që të gjitha njësoj për Zotin; për Të çdo gjë veqse ka ndodhur dhe është kryer. Çdo gjë që neve na ndodhë tani dhe që do të na ndodhë në të ardhmen, është veqse e mbaruar dhe e kryer në shikimin e Perëndisë. Në kohën e duhur të gjithë njerëzit e takojnë fatin që Perëndia e ka përgatitur për ta.
Ashtu sikur dikush që e ka në dorë shiritin e një filmi dhe që mund ta shohë fillimin, fundin dhe gjithqka që është në mes si një tërësi të vetme, njësoj Zoti di çdo gjë rreth qenieve njerëzore që Ai i ka krijuar. Zoti i cili di gjithqka si në një moment të vetëm, e ka shpallur Fuqinë e tij ndaj nesh duke e krijuar pafundësinë, ose kohën pafundësisht të gjatë, në një moment të vetëm, e kjo do të thotë, në një kohë pafundësisht të shkurtër.
Perëndia ka krijuar çdo njeri të në kaluarën dhe të tashmen duke e ditur çdo detaj të jetës së tyre. Qfarëdo që do ti ndodhë dikuj, qoftë kjo e mirë apo e keqe në sytë e tij, ndodhë mbrenda dijes së Perëdnisë. Sura An'am zbulon se gjithqka që ndodhë në këtë botë, qoftë kjo e vogël apo e madhe ndodhë me vullnetin e Perëndisë:

çelësat e fshehtësive janë vetëm tek Ai, atë (fshehtësinë) nuk e di kush pos Tij. Ai e di çka ka në tokë dhe në det, Ai e di për çdo gjeth që bie dhe s'ka kokërr në thellësi të tokës, s'ka të njomë dhe s'ka të thatë që nuk është (shënuar) në librin e qartë. (Kur'ani 6:59)
Qfarëdo që ndodhë në jetën e dikuj: aksidente të papritura, sëmundje, trajtim mjekësor dhe kurim, gjithqka që duket e mirë apo e keqe, ndodhë në kontekstin e fatit të caktuar nga Perëndia. Se a do të shërohet apo jo personi nga fotografia është e paracaktuar qysh në momentin kur ai sëmuret. Në të njëjtën mënyrë, spitali ku ai do të trajtohet, kohëzgjatja e qëndrimit të tij aty dhe lloji i trajtimit të cilit ai do ti nënshtrohet janë të parapërcaktuara në vështrimin e Perëndisë. Se a do të kurohet ky person një ditë nëpërmes teknologjisë së re, është gjithashtu fati i tij. Është Zoti ai i cili ka krijuar gjithqka dhe ai që di gjithqka.

Kjo është e vërtetë për secilin njeri dhe për secilën ngjarje. As nuk është e mundur që që dikush ta ndërrojë fatin që Perëndia e ka përgatitur për të, e as që është e mundur që të bëhet të ngjajë ndonjë ndryshim në rrjedhjen e ngjarjeve. Perëndia e ka krijuar secilin me jetëzgjatje të caktuar dhe momenti i vdekjes është caktuar (vendi, koha dhe forma) në vështrimin e Perëndisë. Për shembull, sëmundja nga e cila do të vuajë ndonjë person është paracaktuar me biliona vite para lindjes së tij. Se a do të shërohet apo jo ai njeri nga ajo sëmundje është vendosur nga Zoti në fatin e tij. Edhe mjekët, infermierët, spitalet dhe metodat e trajtimit që do të jenë motor i shërimit të tij janë të shkruara që më pare në vështrimin e Perëndisë. Për këtë arsye, fakti që dikush shërohet nga ndonjë sëmundje nuk do të thotë se ai ka mashtruar fatin e tij, por kjo do të thotë se shërimi i tij është pjesë e fatit të njëjtë.
Nëse, në vitet që vijnë, jeta e dikuj zgjatet me intervenime kohore në gjene, kjo nuk do të thotë se kjo ngjarje e ka mposhtur fatin e atij personi. Kjo, thjeshtë, do të thotë kështu: Perëndia i ka dhënë këtij personi jetë të gjatë dhe se Ai e ka bërë përfundimin e hartës së gjeneve si mjet që jeta e tij të jetë e gjatë. Zbulimi i hartës së gjeneve, të jetuarit e atij personi në atë kohë dhe zgjatje e jetës së tij me metoda shkencore janë që të gjitha fati i tij. Krejt kjo është përcaktuar në sytë e Perëndisë para se ai person të vinte në këtë botë.
Njësoj, dikush sëmundja fatale e të cilit është kuruar nëpërmjet zbulimeve të bëra në spektrin e këtij projekti, prapë nuk e ka ndërruar fatin e tij. Kjo për arsye se është fati i atij personi që të shërohet nga ajo sëmundje nëpërmes mjeteve të këtij projekti.
Rrjedhimisht, kompletimi i projektit të gjenomit njerëzor dhe fakti se ai njeri do të mund të intervenojë në ndërtimin gjenetik, nuk do të thotë konfrontim i fatit të krijuar nga Perëndia. Përkundrazi, në këtë mënyrë njerëzimi i përcjell zhvillimet e krijuara për të nga Perëndia, dhe gjurmon e përfiton nga informatat e krijuara nga Perëndia. Nëse njeri jeton 120 vite falë këtyre zhvillimeve shkencore, kjo sigurisht është jetëzgjatje e dekretuar për të nga Zoti, dhe për këtë arsye ai ka jetuar aq gjatë.
Zoti ka shpallur në një ajet se jeta e secilit njeri është e paraqitur në një libër në sytë e Tij:

All-llahu ju krijoi prej dheu, mandej prej një pike uji, e pastaj ju bëri çift. E asnjë femër nuk bart e as nuk lind ndryshe, vetëm se me dijen e Tij, dhe nuk i jepet kujt të jetojë gjatë ose t'i shkurtohet jeta e tij, vetëm se ajo është e shënuar në Libër, e kjo për All-llahun është e lehtë. (Kur'ani 35:11)
Studenti i cili bie nga provimi pranues në universitet për disa vite para se të pranohet në degën ku ai dëshiron, biznismeni i cili e shpëton kompaninë e tij nga bankrotimi, njerëzit të cili i ikin në momentin e fundit një rrëmbimi të aeroplanit, dhe të tjerët që bëjnë gjëra të njëjta, që të gjithë vetëm janë duke e jetuar fatin e tyre. Askush nga ta nuk mund ta ndërrojë atë fat, e as që dikush tjetër ka fuqi për ta ndërruar fatin e tyre për ta.
Shkurtimisht thënë, shprehjet si "E kam mashtruar fatin", "E kam ndërruar fatin" apo "Kam intervenuar në fatin tim" janë si pasojë e injorancës të shkaktuar nga mosnjohja e fakteve rreth fatit. Në anën tjetër, edhe personi që i përdorë këto shprehje gjithashtu është i parapërcaktuar: kur, si dhe nën qfarë kushtesh ai do ti thotë këto gjëra, janë që të gjitha të përcaktuara në sytë e Perëndisë. Është Zoti Ai që i di të gjitha.
Perëndia na ka informuar se çdo gjë është e regjistruar në një libër të qartë në sytë e Tij. Ne jetojmë atë që është e shkruar në atë libër, as më shumë as më pak.

E ata që nuk besuan thanë: "Nuk do të na vijë neve kijameti!" Thuaj: "Po. pasha Zotin tim që e di të fshehtën, pa tjetër do t'ju vijë ai juve. Atij nuk mund t'i fshihet as në qiell as në tokë sendi sa grimca, e as më i vogël, e as më i madh, vetëm se janë të regjistruar në librin e qartë". (Kur'ani 34:3)

Nuk ndodh asnjë fatkeqësi në tokë e as në trupin tuaj, e që të mos jetë në shënime para se të ngjajë ajo, e kjo për All-llahun është e lehtë. (Kur'ani 57:22)

Klonimi i qenieve njerëzore apo gjallesave tjera nuk është krijim:

Në disa publikime është pohuar se me përparimin e shkencës së gjenetikës, qeniet njerëzore do të klonohen dhe kështu njerëzit do të krijojnë njerëz. Kjo gjithashtu është një pjesë shume e shtrembëruar dhe e panatyrshme e logjikës. Të krijosh do të thotë të sjellësh diqka në jetë nga asgjëja, dhe ky veprim është privilegj vetëm i Perëndisë. Formimi i kopjes identike së qenies së gjallë duke kopjuar informatat gjenetike nuk do të thotë se ajo qenie e gjallë është krijuar. Kur një njeri apo ndonjë qenie tjetër e gjallë është klonuar, qelizat e qenies së gjallë janë marrë dhe kopjuar. Sidoqoftë, njeriu kurrë nuk e ka krijuar nga asgjëja as edhe një qelizë e vetme. Hulumtimet e kryera në këtë drejtim janë stopuar: që të gjitha ishin fare jobindëse.
Rrjedhimisht, zbulimi i ndërtimit gjenetik të njeriut në asnjë mënyrë nuk implikon sfidim të njeriut ndaj fatit të tij, dhe kjo kurrë nuk do të mund të ndodhë. Çdo incident, çdo akt i të folurit dhe të zhvilluarit është i paracaktuar në sytë e Perëndisë sipas fatit përkatës. Njësoj vlen edhe për përparimet teknologjike, zhvillimet shkencore dhe inovacionet që ato do të sjellin. Zoti është i Gjithëdijshëm dhe Gjithëpërfshirës. Fakti se çdo gjë,e madhe apo e vogël, ndodhë brenda njohurisë së Perëndisë është përmendur në Kur'an:

Ti nuk angazhohesh me asnjë çështje, nuk lexon pjesë nga Kur'ani dhe nuk bëni ndonjë vepër, vetëm se ne jemi prezentuesit tuaj, kur ju ndërmerrni atë. Zotit tënd nuk mund t'i fshihet as në tokë e as në qiell as sa grimca e as më e vogël se ajo e as më e madhe, por vetëm sa është evidentuar në librin e sigurtë. (Kur'ani 10:61)

Pohimet e fundit lidhur me mbështetjen fosile të teorisë së evolucionit gjithashtu, tashmë janë histori:

Teoria e evolucionit ka pësuar disfatë të zhurmshme në paleontologji sikur edhe në fushat e biokimisë siç janë gjenet, ADN dhe sistemi qelizor. Fosilet demonstrojnë se speciet e gjalla nuk kanë evoluar nga njëra tjetra, por janë krijuar ndaras me karakteristikat e tyre specifike individuale.
Sipas teorisë së evolucionit që të gjitha speciet e gjalla kanë evoluar nga njëra tjetra. Speciet e mëhershme ekzistuese me kohë u shëndërruan në specie tjera dhe që të gjitha speciet u krijuan në të njëjtën mënyrë. Sipas kësaj teorie, ky transformim ka ndodhur brenda një periudhe të gjatë prej qindra miliona vitesh dhe është zhvilluar gradualisht.

Në atë rast, "specie të ndërmjetme" të shumta, do të duhej të ishin krijuar dhe do të kishin jetuar brenda kësaj periode të gjatë të supozuar të transformimit.

Për shembull, disa krijesa gjysëm-peshk/gjysëm-zvarranik do të duhej të kishin jetuar në të kaluarën gjë që do të kuptonte shtim të disa tipareve të zvarranikëve në tiparet ekzistuese të peshqve tek këto krijesa. Ose disa zvarranikë-shpendë do të duhej të kishin ekzistuar gjë që do të kërkonte shtim të disa tipareve të shpendve në tiparet ekzistuese të zvarranikëve të cilat këto krijesa veqse i kishin. Duke qenë se këto krijesa ishin në periodë tranzitore, ato do të duhej të ishin të gjymta, të mangëta dhe defektive. Evolucionistët u referohen këtyre krijesave teorike, për të cilat besojnë që të kenë jetuar në të kaluarën, si "forma tranzitore".
Nëse shtazët e tilla do të kishin ekzistuar me të vërtetë në të kaluarën, tash do të kishim miliona e bile edhe biliona sosh në numër dhe varietet.
Darvinizmi po shpartallohet mu në këtë pike, për arsye se nuk ekziston as edhe një gjurmë e vetme e këtyre "formave të ndërmjetme tranzitore" imagjinative.
Ky fakt ka qenë i njohur për një kohë të gjatë. Megjithatë evolucionistët akoma spekulojnë rreth disa fosileve, duke tentuar që ti prezantojnë ato si "forma të ndërmjetme tranzitore" dhe e ngushëllojnë vetveten duke thenë se "vetëm disa forma të ndërmjetme janë gjetur deri më tash por në të ardhmen të gjitha ato do të zhgroposen". Fosili më i rëndësishëm i paraqitur si formë e ndërmjetme ka qenë fosili 150 milion vite i vjetër i shpendit të vdekur i quajtur Archaeopteryx. Evolucionistët pohonin se ky shpend kishte tipare të zvarranikëve. Megjithë faktin se pohimet e tyre janë përgënjeshtuar një nga një dhe se është vërtetuar se Archaepteryx-i nuk ishte një formë e ndërmjetme tranzitore por një specie shpendi që fluturonte, ata dëshpërueshëm kapen për këtë fosil të fundit që e kanë.

"Zbulimi fosil kërcënon teorinë e evolucionit të shpendëve"
Një fosil i zbuluar gjatë viteve të fundit definitivisht i përmbysi pohimet e evolucionistëve. Cituar nga burime evolucioniste, është gjetur një fosil i cili zbuloi se paraardhësi i lashtë i shpendëve nuk ishte dinosaur apo ndonjë qenie tjetër e gjallë por shpend.

Lajmet rreth këtij zbulimi së pari u paraqitën në mediat botërore më 23 Qershor 2002. Në New York Times u paraqit titulli "Zbulimi fosil kërcënon teorinë e evolucionit të shpendëve". Ishte ky një artikull rreth një shpendi të zhgroposur kohëve të fundit në Lindjen e Mesme. Revistat shkencore prominente si Science dhe Nature sikur dhe rrjeti i famshëm televiziv BBC shpallën zhvilimet e fundit si vijon: "është zbuluar se fosili i zhgroposur në Lindjen e Mesme i cili llogaritet të ketë jetuar para 120 milion vitesh, është i mbuluar me pupla, e ka shporin (parmëzën) mu sikur Archaeopteryx-i dhe shpendtë e tjerë të kohës së sotme, dhe se ka boshte të zbrazëta në puplat e tij. KJO I BËN JOVALIDE POHIMET SE ARCHAEOPTERYX-I ËSHTË PARAARDHËS I SHPENDVE, për arsye se fosili i zbuluar është 75 miliona vite më i vjetër se Archaeopteryx-i. Kjo do të thotë se SHPENDI I VËRTETË ME TË GJITHA TIPARET E TIJ KARAKTERISTIKE VEQSE KA EKZISTUAR 75 MILION VITE PARA KRIJESËS E CILA SUPOZOHEJ TË JETË PARAARDHËS I SHPENDVE."

Një moment gjigand në historinë e Paleontologjisës:

Pranimi nga vetë evolucionistët se Arheopterixi nuk është 'formë e ndërmjetme tranzitore' që do të shërbente si evidencë për evolucionin është një kthesë e madhe e rendësishme në historinë e paleontologjisë. Kjo për arsyen se për afër 150 vite Archaeopteryx-i vazhdonte të ishte më prominenti midis shumë pak të të ashtuquajturave 'forma të ndërmjetme tranzitore', të cilat evolucionistët kishin mundur ti zhvillojnë. Sidoqoftë, kjo derë e shpëtimit tashmë është e mbyllur gjihashtu dhe bota e paleontologjisë duhet të ballafaqohet me të vërtetën e thjeshtë se nuk ekziston as edhe një fosil i vetëm i cili do të sillte ndonjë evidencë për evolucionin.
Rezultati është evident. The New York Times gjithashtu ka pranuar faktin dhe e ka vënë në faqen e parë titullin "Zbulimi fosil kërcënon teorinë e evolucionit të shpendëve". Kjo është e vërtetë. Paraardhësi i shpendve ishte shpend. Paraardhësi i peshqve ishte peshk, paraardhësi i kuajve ishte kali, paraardhësi i kengurëve ishte kengur dhe paraardhësi i njerëzve ishte njeri. Me fjalë të tjera, që të gjitha klasët e ndryshme të qenieve të gjalla u shfaqën në formën e përsosur dhe specifike që e kanë sod. Thënë ndryshe, ato u krijuan nga Perëndia.
Rezistenca konzervative që evolucionistët e tregojnë ndaj këtij fakti evident tani e ka humbur edhe gurin e fundit të themelit.