A besoni në jetën e përtejshme?!

Pyetja që shtrohet për juve në këtë teme, është:
A besoni ju personlishtë, ne jetën e botës tjetër (Botës së përtejshme)?

Jepini mendimet tuaja në qoftë se besoni apo jo në atë jetë...


Sinqerishtë:
Saimiri...

une nuk jam profet,por bazohem ne shkrimet e shejta.Ato flasin per nje bote te perhershme,ku do ta zotojne njerezit e drejte,qe kane bere vullnetin e perendise.Njerez te drejte,qe kane bere sakrifica drejt adhurimit per perendine.
Lutemi qe edhe mbi ne te shkelqejne pak rreze drejtesie,kush nuk do te kishte deshire,teperjetoj jeten eperhershme?

shaban cakolli shkruajti:une nuk jam profet,por bazohem ne shkrimet e shejta.Ato flasin per nje bote te perhershme,ku do ta zotojne njerezit e drejte,qe kane bere vullnetin e perendise.Njerez te drejte,qe kane bere sakrifica drejt adhurimit per perendine.
Lutemi qe edhe mbi ne te shkelqejne pak rreze drejtesie,kush nuk do te kishte deshire,teperjetoj jeten eperhershme?

Edhe une bashkohem me fjalet dhe mendimin shaban cakollit...

Shpresoj te existoj nje jete pas vdekjes qe te coj ne parajs ate qe e meriton, dhe ne ferr kriminelet si dhe ata qe kane bere dhe bejne akoma sa e sa krime ne emer te zotit

SIGURISHT QE ESHTE DHE JETA E PERJETSHEME DHE LUM ATA QE DO E GEZOJNE ATE JETE NE PARAJSE KU DO JENE ME TE GEZUESHEM, SE DO JENE PRAN NJERI-TJETRIT BESIMTAR DHE ME E RENDESISHMJA DO JENE ME AFER ZOTIT TONE TE MADH.

unë personalisht e besoj jetën e përjetshme, sepse e shoh diellin që lind e shoh hënën që del e shoh lumin që rrjedh e shoh barin që mugullon e shoh dushkun që gjelbëron e shoh insektin që del në natyrë e shoh lulen që bulon e shoh stinën që ndërron e shoh njeriun që çdo ditë përjeton njdesi të reja...unë personalisht nuk e besoj se Zoti, përkujdest për të vdekurit seps epo të ishte kështu edhe Ai vetë do të largohej...por nëse Perëndia është i pavdekshëm dhe i përhershëm, atëherë edhe njeriu është në shëmbëlltyrën e tij... po të vdiste njeriu, çfarë do të bënte për jetën në tokë do të kriminalizonte, do të terrorizonte, do të sillej më shumë keq se mirë sepse do të kishte vetëm këtë jetë dhe ajo e përjetshmja do të ishte shumë e parëndësishme...askund në asnjë literaturë fetare as teologjike, nuk mënjanohet termi ringjallje, në asnjë të gjithë mendojnë se pasi rron perëndia, do të rrojë edhe njerëzia..Perëndia nuk e krijoi njeriun për të vdekur, por për të jetuar së bashku me të...

unë personalisht nuk besoj se ka parajsë dhe ferr, kjo ka bëër që njerëzitë të frkiësohen nga kjo mënyrë e sjelljeve të tyre, por se do të ketë njeërz të drejtë dhe të padrejtë mund ta besoj . mund ta besoj edhe atë se askush nuk mund ta kuptojë se është i drejtë apo nuk është i drejtë, është i shpëtuar apo nuk është, mund të shpëtohesh madje pa ditur fare, sepse shpëtimi nuk vjen se bënë vepra të mira, pasi dikush i bënë por jep gjëra duke reflektuar interese materiale apo përfitime karrieriste...nuk mund ët jesh i sigurtë se ke besim 100% madje edhe një mëkat i vogël shkakton erupcion të pakënaqësisë tek Perëndia...asnjë i vetëm nuk është i drejtë dhe asnjë madje as që ka pasur, sepse veprat e njerëzve nuk ofrohen me veprat e Perëndsië...më së mirë është se nuk dijmë një gjë ët tillë dhe mbesim me shpresa se do të hyjmë ët qetë edhe në përfundim të jetës sonë dhe nuk mëtojmë ët përmirësojmë asgjë, krejt çfarë mund ët bëjmë është të presim vullnetin e Perëndisë dhe planet i bënë Ai...vullneti ynë është vullnet jetëshkurtër, ndërtojmë shtëpi, blejmë tokë punojmë tokë, harxhojmë jetën tonë dhe ushqehemi me bimë ët përditshme, shpenzojmë çfarë mun dët shpenzohet, dhe në fund mbyllim sytë e rruga është e shtruar dhe shkon drejt në qiell. këso rruge nuk shtrojnë njerëzitë ajo nuk prishet, ajo ka themele të forta dhe sa miliona njerëz kanë kaluar dhe nuk ëshët prishur...e ka shtruar Perëndia të na bashkojë me Të. kush hyn në këtë rrugë le ta quajë si të dojë por është rrugë e drejtë.

unë e besoj jetën e përhershme dhe në atë që shpirti nuk vdes kurrë, sepse atë na ka dhuruar Perëndia..

Zoti nuk është Perëndi i të vdekurve por i të gjallëve, Ai vendos dhe kërkon që njeriut ti dhurojë gjëra të bukura por vdekja është paga më e ultë që mund të paguajë..

njeriu ka bërë ato formula tël vdekjes, qëti frikësoj miqtë dhe llojin e vet, duke e shantazhuar dhe duke përdorë mënyra e presione psikologjike, për të ngrehur Perandori të veta në ngjasim në Zotin..