Si ta mposhtėsh lodhjen...
Tė lodhur dhe nė pamundėsi pėr tė marrė veten?
Nuk ėshtė gjithmonė faji i stresit.
Ja disa kėshilla qė fillojnė me veshjet, ushqimin dhe lėvizjen.
Tashmė mund tė dorėzohemi: gjumi nuk na shqitet, fundjava nuk arrin ta mposhtė lodhjen, rėndesa mendore dhe fizike nuk na lehtėsohet, ēfarėdolloj autoterapie tė pėrpiqemi tė bėjmė. Shkenca na siguron: ky ėshtė stres. Ose sipas hipotezės edhe mė shqetėsuese, bėhet fjalė pėr lodhje kronike, njė nga sindromat mė tė pėrhapura nė Perėndim, por sė cilės ende nuk i dihen shkaqet, ndėrsa mjekėt nuk janė ende tė sigurt pėr kurat.
Dhe ndėrkohė qė mjekimi pritet tė gjendet, e vetmja gjė me tė cilėn nė Perėndim po pėrballohet ky shqetėsim, janė seancat e meditimit apo tė jogės, pėrpara se tė mendohet pėr tė blerė qetėsues nėpėr farmaci. E megjithatė, diēka edhe mund tė bėhet: tė rikuperojmė rezervėn energjetike qė kemi mbledhur nė pjesėn e djathtė tė trurit, nė zonėn qė pėrgjigjet pėr emocionet, e cila lihet nė vend tė dytė pėr shkak tė inteligjencės racionale. Dhe pikėrisht nė kėtė zonė, tė mbetur disi nė hije, gjendet pėrgjigjja instiktive ndaj vėshtirėsive. Ta pėrplotėsosh kėtė zonė, do tė thotė tė zbulosh mė shumė burime, pra me pak fjalė, tė ndjehesh mė mirė. Po si mund tė arrihet kjo? Pėr mjekėt psikologė, kjo ėshtė diēka qė mund tė bėhet. Sipas tyre, ka disa lloj sjelljesh qė mund tė duken fare tė rėndomta, por qė janė mjaft tė efektshme, qė arrijnė tė fusin nė punė pikėrisht atė zonė tė trurit qė u pėrgjigjet emocioneve. Ja disa prej kėtyre mėnyrave.
Tė lodhur dhe nė pamundėsi pėr tė marrė veten?
Nuk ėshtė gjithmonė faji i stresit.
Ja disa kėshilla qė fillojnė me veshjet, ushqimin dhe lėvizjen.
Tashmė mund tė dorėzohemi: gjumi nuk na shqitet, fundjava nuk arrin ta mposhtė lodhjen, rėndesa mendore dhe fizike nuk na lehtėsohet, ēfarėdolloj autoterapie tė pėrpiqemi tė bėjmė. Shkenca na siguron: ky ėshtė stres. Ose sipas hipotezės edhe mė shqetėsuese, bėhet fjalė pėr lodhje kronike, njė nga sindromat mė tė pėrhapura nė Perėndim, por sė cilės ende nuk i dihen shkaqet, ndėrsa mjekėt nuk janė ende tė sigurt pėr kurat.
Dhe ndėrkohė qė mjekimi pritet tė gjendet, e vetmja gjė me tė cilėn nė Perėndim po pėrballohet ky shqetėsim, janė seancat e meditimit apo tė jogės, pėrpara se tė mendohet pėr tė blerė qetėsues nėpėr farmaci. E megjithatė, diēka edhe mund tė bėhet: tė rikuperojmė rezervėn energjetike qė kemi mbledhur nė pjesėn e djathtė tė trurit, nė zonėn qė pėrgjigjet pėr emocionet, e cila lihet nė vend tė dytė pėr shkak tė inteligjencės racionale. Dhe pikėrisht nė kėtė zonė, tė mbetur disi nė hije, gjendet pėrgjigjja instiktive ndaj vėshtirėsive. Ta pėrplotėsosh kėtė zonė, do tė thotė tė zbulosh mė shumė burime, pra me pak fjalė, tė ndjehesh mė mirė. Po si mund tė arrihet kjo? Pėr mjekėt psikologė, kjo ėshtė diēka qė mund tė bėhet. Sipas tyre, ka disa lloj sjelljesh qė mund tė duken fare tė rėndomta, por qė janė mjaft tė efektshme, qė arrijnė tė fusin nė punė pikėrisht atė zonė tė trurit qė u pėrgjigjet emocioneve. Ja disa prej kėtyre mėnyrave.