Blasfemi
Notojne xhamiat dhe kishat nėpėr kujtime tona,
e lutjet pa kuptim e shije pėrplasen pėr muret e tyne
dhe nga kėto lutje zemra zotit ende s'iu thye,
por vazhdoi te rrahi nder lodra dhe kumbona.
Xhamiat dhe kishat madhshtore nder vende te mjerueme...
Kumbonaret dhe minaret e nalta mbi shtėpia tona perdhecke...
Zani i hoxhes dhe i priftit ne njė kange te degjenerueme...
O pikture ideale, e vjetėr njė mijė vjeēe!
Notojne xhamiat dhe kishat nėpėr kujtime te fetarve.
Tingujt e kumbones ngatrrohen me zanin e kasnecit,
Shkelqen shejtnia mbi zhguna dhe nder mjekra te hoxhallarve
O, sa engjuj te bukur pėrpara deres se ferrit!
Mbi keshtjellat mijvjecare qendrojne sorrat e smueme,
krahet i kanė vare pa shprese simbojt e shpresave te humbune
me klithma te deshprueme bajne fjale mbi jetė te pemdueme,
kur keshtjellat mijvjecare si xhixha shkelqejshin te lumtuna.