JU NJOHIM ME POETIN BEQIR BUZUKU

Beqir Buzuku u lind më 1948 në fshatin Tygjec të komunës së Kamenicës të Kosovës. Shkollën tetëvjeçare e kreu në vendlindje, gjimnazin në Kamenicë, ndërsa Shkollën e lartë pedagogjike, dega gjuhë dhe letërsi shqipe në Gjilan. Në vitin 1990 ai duke pa pozitën e rëndë sociale të punëtorëve shqiptarë, të cilët Serbia me dhunë i largoi nga puna, u inkuadrua në Shoqatën Humanitare “Nëna Terezë” të Kosovës, dega në Gjilan, ku punoi plot 12 vjetë. Në vitin 2003, për shkak të gjendjes jo të mirë shëndetësore, u pensionua para kohe.
Veprimtaria krijuese

Beqir Buzuku- Gjatë kohës derisa ishtë gjimnazist, gjatë viteve 1966/68, qe korrespodent i gazetës Rilindja për komunën e Kamenicës. Brenda asaj kohe, përkatësisht deri në vitin 1969, përveç gazetarisë u mor edhe me poezi për fëmijë. Botoi ca vjersha në revistën Pionieri dhe në Rilindja për fëmijë. Në vitin 1979 boton kryesisht poezi për fëmijë, por herë-herë edhe tregime, të cilat i botonte në revistën Pionieri, Rilindja për fëmijë, GEP-i, Flaka e Vëllazërimit, BAT (Bazat e arsimit teknik) etj. Në këtë të fundit botoi disa tregime me tematikë fantastiko-shkencore. Beqiri shkroi poezi, poezi satirike, humoristike dhe humoreska (në prozë) të cilat i botoi në Rilindja, Jeta e re dhe Zëri i rinisë. Beqir Buzuku është anëtar i Lidhjes së Shkrtimtarëve të Kosovës që nga viti 1996. Jeton në Gjilan.
Veprat

Përveç rreth 500 poezive e tregimeve të botuara në revista e gazeta ka botuar edhe këto vepra letrare:

* Pesha e ngjyrave (poezi për fëmijë), Pionieri, Prishtinë, 1995,
* Etje për buzëqeshje (poezi për të rritur), Jeta e re, Prishtinë, 1995,
* Çupëza e ngjyrave (poezi për fëmijë), Pionieri, Prishtinë, 1996,
* Përtej të sotmes, novelë fantastiko-shkencore (për të rinj), Forumi i krijuesve të artit, Prishtinë, 1997,
* Lahuria e lulemollëve (poezi për fëmijë), Forumi i krijuesve të artit, Prishtinë, 2001,
* Çelësat majë lapsi (poemë për fëmijë), Forumi i krijuesve të artit, Prishtinë, 2004,
* Rrëshqitje në udhëkryq (poezi për të rritur), Galabroi, Prishtinë, 2005 dhe
* Tri ditët e shtojzovalles (novelë për të rinj), Lidhja e Shkritmtarëve të Kosovës, Prishtinë, 2009.

Beqir Buzuku është prezentuar:

* Leksikonin e shkrimtarëve për fëmijë 1872-1995 të Odhise Grilos, në Historia e letërsisë shqiptare për fëmijë, Elbasan, 2001.
* Portrete shkrimtarësh, Prishtinë, 2002, në (Hasan Hasani)
* Leksikonin e shkrimtarëve shqiptarë për fëmijë e të rinj, të botuar para pak kohe.

NË PESHOJË KOHE


Bota shikohet
me dy parë sy...
Me sy terri shohim natën
me sy drite
presim diellin,
diellin e së nesërmes.

Në vendnumërim
shtohet dergja e pritjes.
Me hapa përpara
shkurtohet rruga,
rruga drejt pikëcakut.

E ç’kuptim ka maksima
në udhëkryq:
Udha e gjatë
jeta e shkurtë,
udha e shkurtë e pasigurtë...

Ruletfati
ndodh na del mashtrim,
po mendjemprehtësia
e fundja dorëtakati
thonë sjell shpëtim.

HILJA


Në Dëbëllde e gjetiu
tkurret mezhda e tokës sonë,
kot ankohen fshatarët,
ankesat kurrë s’kanë peshë
për njerkën e për hileqarët.

Andej e këndej
të gjithë janë shqiptarë.
Pse u shty
guri i mezhdës së kufirit,
o hileqarë?!

Në tokën tonë stërgjyshore
Sikur t’ishim ardhacakë,
na shikojnë vëngërr,
paria jonë gjithnjë e përgjumur,
mrekulli sheh në ëndërr.

LUMI ME EMËR TË RI

Ibri s’është më Ibër
tash ka emër të ri:
K u f i...

Në mes të Mitrovicës
molla e sherrit,
në shpinë të Ibrit
mbi urë, mur.

Ndërtuesit e murit
sot na shkruajnë recetë
recetë për mu(l)ti jetë.

O ju kopshtarë,
të mollave të sherrit,
ne nuk i kemi sytë
për zyze të territ...

Përtej lumit, përtej urës
shikohet në mes gishtash,
kur e lyp nevoja
nuk përdoret stopi...

Këtej çdo gjë hidhet n’peshojë,
çdo imtësi shikohet
me sy mikroskopi
Kosova e lodhur,
Kosova e tkurrtë
Meriton atë që synon.
Assesi imponim të shurrtë

IRRITIMI

Ca mjeshtër të padukshëm
gjenden diku,
në fundmoshën pus pa fund,
në trupin tonë ushtrojnë zejen e vet;
nisin të punojnë,
punojnë me dekretligje natyre,
dita-ditës na tisin energjinë,
mbjellin viruse e bakterie,
na e ndjellin pleqërinë.

Netët bëhen vite,
zgërdhihet pagjumësia,
peshëbjeshkën mbi shpinë
na e hedh plogështia.
Dhe më në fund
disi çdo gjë duket
sikur e përmbysur,
dielli i zbehtë,
qielli më i ngrysur.

KONTRASTE


N’kafene
dikush pi bukën e fëmijve t’vet
Mushkëritë gërrith tymduhani
Dreqi e i biri
aty kanë për t’hy,
pispilloset kamerierja
kronisti vjedh me sy.

Ndokund
n’dasmë valltarët prekun qiellin,
jehu i surlës e tupanit
posi bubullimë,
bën qetësinë copë e grimë.

Ndokund
dikush si M. Kuteli
në testament vulos porosinë,
shprush gjurmët e zhgënjimit,
n’mes jetëvdekjes
derën e vajit
e hap dorë e pikëllimit

MËDYSHJE

Shi e sqotë
porta me rezë
tavan i ëndrrës
plot krahnezë.

Ngrohtësinë joshëse
e gllabëroi mjegulla
çatisë së shpresës
i mungojnë ca tjegulla.

PENGESA


Kur hapërimi bëhet
me këmbë breshke
në shpinë na hudhet
një peshë bjeshke

Kur në qepalla
vërshon heshtja
zemrën përvëlon etja

Kur shtegu
është i ngatërruar
dikush Lulëkuqes
ia ndërsen
klyshëzit e tërbuar

ILAÇI

Shtatë pash thellë
fundos zymtësia
për t’pushtuar
majët e shkallëve
mungon fuqia

N’shkrumb të shpirtit
helm e pelim
mjegull e terr
një bashkëdyzim

Urë e dreqit
leqe-leqe
lypset shpikur një ilaç
lypset shporrur
ëndrrën e keqe.

NJË PIKËPYETJE

Punët e vogla
kokorisjet
në shtrëngata
e po a trembet
muzgu nga mesnata.